Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 47:11 - Kurmanji Încîl

11 Wê felaket were serê te Ku sêrbazên te nikarin dûr bixin. Wê bela bê serê te Ku tê nikaribî kefareta wê bidî. Wê helakbûna tu pê nizanî, Jinişkave bê serê te.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 47:11
28 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Dijminên me digot: “Heta em bikevin nav wan, wan bikujin û karê dikin bidin sekinandin, wê fêm nekin û nebînin.”


Bila bê haypêketina wan, felaket bê serê wan, Tora ku veşartine, bibe sedemê girtina wan, Û bîne felaketa wan.


«Vê fêm bikin, hûn, ey yên Xwedê ji bîr kirine! An ezê we perçe bikim, kesî we rizgar ke nîne.


Bila mirin ji nişka ve bê ser wan, Bi saxî herin diyarê miriyan; Çimkî xerabî di mala wan, di dilê wan de ye.


Çawa di hilmekê de xera bûn, Bi tirs û sawê, bi tevahî çûn!


Xerabî dide pey gunehkaran, Lê qencî dibe xelata rastan.


Bikin zarîn! Çimkî roja Xudan nêzîk e. Wê ew roj ji Yê Karîndar, Wekî hilweşînekê bê.


Êrê wê qelebalixa dijminên te wek toza hûr be, Wê qelebalixa zordaran wek hûrika kayê bifire. Lê di cih de, jinişkave,


Ev xerabî wê ji we re, Wekî qelşa dîwarekî bilind bibe Ku diwerime û li ber ketinê ye. Wê hilweşîna dîwêr jinişkave û di cih de bê.


Milyaketê Xudan derket û ji artêşgeha Aşûrê sed û heştê û pênc hezar kes kuştin. Serê sibê tenê cendek hebûn.


Yê ku şikil dide ronahiyê û taristanê diafirîne, Yê ku aştî çêdike û xerabî diafirîne, Xudanê hemû van karan dike, ez im.


Tevî ku sêrbaziya te zêde ye Û remildariya te hêzdar e jî, Wê di rojekê de herdu, Windabûna zarokan û jinebîbûnê, Bi tevahî bi hev re bêne serê te.


Te tu caran nebihîstibû, tu caran nizanibû, Ji demên berê ve jî guhên te ne vekirî bûn. Çimkî min zanibû tu gelekî xayîn î Û hê ji zikmakî ve ji te re serhildêr dihate gotin.


Zilamê rast tune dibe, Lê kesek naxe dilê xwe. Mirovên dilsoz ji vê dinyayê têne standin Lê kesek fêm nake. Çimkî mirovê rast yê ku ji vê dinyayê tê standin Ji xerabiyê rizgar dibe


Welat dilerize û êş dikişîne, Çimkî wê armanca Xudan a li dijî Babîlê pêk bê Ku welatê Babîlê bike wêraneyek. Wê bêkes bimîne.


Wê bajarên wê bibin mijara sawê! Wê bibe axeke ziwa û berî Û welatê bêkes ê ku tu mirov tê re naçe.


Babîl jinişkave ket û şikest, Ji bo wê bikin zarîn! Ji bo êşa wê melhem bistînin, Belkî şifayê bibîne.


Wan axîna min bihîst, Tu teselîkarê min tunebû. Hemû dijminên min belaya min bihîst, Ji ber ku te kir, şa dibin. Roja ku te kifş kiriye bîne, Bila ew jî bibin wekî min.


Axayê wî hêrs bû û ew da destê cefakeran, heta ku ew hemû deynê xwe bide.


Ez ji te re dibêjim, heta ku tu polê paşî jî nedî, tu ji wê derê qet dernakevî.»


Heta roja ku Nûh ket gemiyê mirovan dixwar, vedixwarin, jin dianîn û mêr dikirin. Hingê tofan rabû û hemû helak kirin.


Gava xelk dibêjin: «Dinya aştî û ewledarî ye», hingê wek êşa jina bizaro, helak wê ji nişkê ve bê ser wan û qet nikarin birevin.


Îcar bîne bîra xwe ku te çi standiye û bihîstiye; wan tiştan bigire û tobe bike. Lê eger tu hişyar nebî, ezê wek dizan bêm û tu nizanî ku ezê di kîjan saetê de bavêjim ser te.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ