Îşaya 46:2 - Kurmanji Încîl

² Xwar dibin, bi hev re deverû diçin erdê. Ew îlah nikarin pûtên xwe ji bargiraniyê rizgar bikin, Ew bi xwe jî diçin sirgûnê.

Îşaya 46:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Samûêl II, 5:21

Filîstiyan pûtên xwe li wir hiştin. Dawid û zilamên wî wan birin û çûn.

Îşaya 30:6

Peyama li ser heywanên Negevê: “Di nav welatê tengasî û serêşanê re, Di nav şêrên mê û nêr, Koremar û tîremaran re, Dewlemendiya xwe li ser pişta keran Û xezîneyên xwe li ser pişta deveyan, Ji gelê bi kêrî wan nayê re dibin.

Îşaya 37:12

Gozanî, Heranî, Resefî û Edeniyên li Telassarê dijiyan ku bav û kalên min ew helak kirin, gelo îlahên wan miletan karibûn wan rizgar bikin?

Îşaya 37:19

Îlahên wan miletan avêtin nav êgir. Çimkî ew ne Xwedê bûn, karên destê mirovan, ji dar û keviran bûn. Loma wan ew tune kirin.

Îşaya 44:17

Ya ku ji ber wê maye îlahekî, Pûtekî xwe çêdike. Li ber wê deverû diçe erdê û diperizê. Jê re dua dike û dibêje: “Min rizgar bike, Çimkî îlahê min tu yî!”

Îşaya 45:20

“Ya filitiyên miletan! Bicivin û werin, bi hev re nêzîk bibin. Kesên pûtên ji daran hildigirin Û ji îlahên rizgar nakin re dua dikin, nizanin.

Yêremya 48:7

“Ji ber ku te xwe spart kar û xezîneyên xwe, Tê jî bêyî standin. Wê îlahê te Kemoş jî, Bi kahin û serekên xwe re sirgûn bibe.

Yêremya 51:47

Loma va ye, ew roj tên Ku ezê pûtên Babîlê ceza bikim. Wê tevahiya welatê wê şerm bike, Wê hemû kuştiyên wê li nava wê bikevin.

Daniyêl 11:8

Wê îlahên wan, ango pûtên wan ên rijandî, bi firaxên zêr û zîvîn re hilde û bibe Misrê. Wê ji bo çend salan Padîşahê Bakur rihet bihêle.

Nahûm 1:14

Nînewa! Xudan fermana te daye! “Wê li ser navê te tu ziriyet ranebe. Ezê ji mala îlahên te pûtên te yên rijandî rakim û bavêjim. Ezê gora te çêkim, çimkî tu hatî nizimkirin.”

Dadger 18:24

Mîxa got: “We îlahên ku min çêkiribûn û kahinê min birin! We çi ji min re hişt? Hûn çawa ji min re dibêjin: ‘Te xêr e?’”

Samûêl I, 5:3

Dotira rojê Aşdodî zû rabûn û wan dîtin ku Dagon serdevkî li ber Sindoqa Xudan ketiye erdê. Wan Dagon hilda, danî cihê wî.