Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 46:1 - Kurmanji Încîl

1 “Bêlê îlah deverû diçe erdê, Neboyê îlah jî xwar dibe. Pûtên wan li ser heywanan, Li ser gayan barkirî ne. Ew tiştên hûn hildigirin bûn bar ku Heywan bi wan diwestin.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 46:1
22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Ji ber ku xurt e tu dikarî pê ewle bî? Yan tu karê xwe jê re dihêlî?


“‘Ezê wê şevê di welatê Misrê re derbas bibim. Hem ji mirovan û hem jî, ji heywanan, hemû yên pêşî bikujim û tevahiya îlahên Misrê dadbar bikim. Ez Xudan im.


Wê rojê wê mirov Pûtên zêrîn û zîvîn ên ji bo perizîna xwe çêkirine, Bivirvirînin şevşevok û koremişkan.


Va ne siwar, erebeyên şer, Siwarên cot bi cot tên.” Wî bersiv da û got: “Ket, Babîl ket! Hemû pûtên îlahên wê şikestî, Ew li erdê diman.”


Peyama li ser heywanên Negevê: “Di nav welatê tengasî û serêşanê re, Di nav şêrên mê û nêr, Koremar û tîremaran re, Dewlemendiya xwe li ser pişta keran Û xezîneyên xwe li ser pişta deveyan, Ji gelê bi kêrî wan nayê re dibin.


“Ya filitiyên miletan! Bicivin û werin, bi hev re nêzîk bibin. Kesên pûtên ji daran hildigirin Û ji îlahên rizgar nakin re dua dikin, nizanin.


Ew wî li ser pişta xwe hildigirin, Bar dikin û dibin li cihê wî datînin. Ew li cihê xwe disekine û nalebite. Çaxê yek jê re dike feryad bersivê nade, Wî ji tengasiya wî xilas nake.


Pûtên wan, wekî natorê bostanê xiyaran napeyivin, Divê bên hilgirtin, nameşin. Ji wan netirsin, nikarin xerabiyê bikin, Nikarin qenciyê jî bikin.”


“Di nav miletan de bêjin, bidin bihîstin! Alê daçikînin, bidin bihîstin! Veneşêrin û bêjin: ‘Babîl hat standin! Bêlê îlah şermezar bû, Mardûk hat şikestin. Îlahên wê şermezar bûn, pûtên wê şikestin.’


Li dijî ava wê hişkesalî tê ku ziwa bikin. Çimkî ew bû welatê pûtan Û bi îlahên xwe har bûn.


Ezê Bêlê îlah li Babîlê ceza bikim Û ya ku daqurtandiye ji devê wî derînim. Êdî wê milet neherikin ba wî îlahî, Wê sûrên Babîlê bikevin.


Loma va ye, ew roj tên Ku ezê pûtên Babîlê ceza bikim. Wê tevahiya welatê wê şerm bike, Wê hemû kuştiyên wê li nava wê bikevin.


“Loma ew roj esse tên Ku ezê pûtên wê ceza bikim.” Ev e gotina Xudan. “Wê birîndar li seranserê welatê wê binalin.


Wê îlahên wan, ango pûtên wan ên rijandî, bi firaxên zêr û zîvîn re hilde û bibe Misrê. Wê ji bo çend salan Padîşahê Bakur rihet bihêle.


Nebûxadnessar ji wan pirsî û got: “Şadrak, Mêşak û Eved-Nego, ma hûn bi qestî xulamiya îlahên min nakin û naperizin peykerê ku min daniye?


Nînewa! Xudan fermana te daye! “Wê li ser navê te tu ziriyet ranebe. Ezê ji mala îlahên te pûtên te yên rijandî rakim û bavêjim. Ezê gora te çêkim, çimkî tu hatî nizimkirin.”


Nebo, Baal-Meon –hinek nav hatin guhertin– û Sîvma. Wan navên nû li bajarên ku çêkirin danîn.


barên giran û hilgirtina wan zehmet girêdidin û datînin ser pişta mirovan, lê ew bi xwe naxwazin ji bo rakirina wan baran tiliya xwe jî bilebitînin.


Dotira rojê Aşdodî zû rabûn û wan dîtin ku Dagon serdevkî li ber Sindoqa Xudan ketiye erdê. Wan Dagon hilda, danî cihê wî.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ