17 Yê ku erebeyên şer û hespan, Artêş û mêrxasan derdixe Û paşê wê tev razên lê ranebin, Wekî fitîla pêketî wê bitefin, wiha dibêje:
Wek mêşên hingiv dor li min pêçan, Wek agirê pûş tefiyan; Ezê wan bişikênim bi navê Xudan.
Gava hespên Firewn, erebeyên wî yên şer û siwarên wî ketin deryayê, Xudan avên deryayê bi ser wan de anî. Lê gelê Îsraêl di nav deryayê re, li ser erdê ziwa meşiya.
Wî artêşa Firewn û erebeyên wî yên şer Girt û avêt deryayê, Fermandarên wî yên bijare Di Derya Sor de xeniqîn.
Wê zilamê hêzdar bibe wekî pûş Û karên wî bibe mîna çirûsk. Wê herdu bi hev re bişewitin û wê kes netefîne.
Bi te hesp û siwar diperçiqandin, Bi te erebeyên şer û siwarên wan diperçiqandin.
Çîtikê perçiqandî naşkêne, Û fitîla ku dû dike natemirîne, Heta ku edaletê bigihîne serketinê.
Baraq jî heta Haroşet-Goyîmê da pey erebeyên şer û artêşê. Tevahiya artêşa Sîsera ket ber şûran. Tu kes nefilitî.