Îşaya 42:25 - Kurmanji Încîl

²⁵ Loma wî hêrsa xezeba xwe Û dijwariya şer bi ser wî de rijand. Derdora wî bû agir, Lê ew pê nehesiya. Agir ew şewitand Lê wî xema vê yekê nekir.

Îşaya 42:25 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Padîşah II, 25:9

Wî agir berda Mala Xudan, qesra padîşah û tevahiya malên Orşelîmê. Tevahiya malên mezin şewitandin.

Eyûb 40:11

Xezeba xwe ya zêde vala bike, Li qureyan binêre û wan nizim bike.

Îşaya 29:13

Reb got: “Ev gel bi devê xwe nêzîkî min dibe Û bi lêvên xwe rûmetê dide min. Lê dilê wan ji min dûr e. Tirsa wan a ji min jî, Tenê emrên mirovan in Ku ji wan hîn bûne.

Îşaya 47:7

Te got: ‘Ezê her û her şahbanû bim’ Û te ev nekir dilê xwe Dawiya vê yekê neanî bîra xwe.

Îşaya 48:8

Te tu caran nebihîstibû, tu caran nizanibû, Ji demên berê ve jî guhên te ne vekirî bûn. Çimkî min zanibû tu gelekî xayîn î Û hê ji zikmakî ve ji te re serhildêr dihate gotin.

Îşaya 5:25

Loma hêrsa Xudan li dijî gelê wî rabû. Wî destê xwe dirêj kir û li wan xist. Çiya lerizin û cendek wekî zibil, Di nav kuçeyan de man. Lê dîsa jî hêrsa Xudan daneket, Destê wî li dijî wan dirêjkirî ma.

Îşaya 57:1

Zilamê rast tune dibe, Lê kesek naxe dilê xwe. Mirovên dilsoz ji vê dinyayê têne standin Lê kesek fêm nake. Çimkî mirovê rast yê ku ji vê dinyayê tê standin Ji xerabiyê rizgar dibe

Îşaya 57:11

Ma tu ji kê tirsiyayî û ketî nava mitalan Ku tu derewan dikî? Ma tu çawa min bi bîr nayînî Û vê yekê naxî dilê xwe? Gelo ji ber ku ez demeke dirêj hiş bûm, Tu ji min natirsî?

Îşaya 9:13

Gel li yê ku li wan xistiye venegeriya, Li Xudanê Karîndar negeriya.

Îşaya 9:19

Welat bi xezeba Xudanê Karîndar şewitî, Wê gel ji bo êgir bibe êm. Wê heyfa bira li bira neyê.

Yêremya 12:11

Wan ew wêran kir, Li ber min wêranbûyî şînê dike. Tevahiya welêt wêran bû, Lê ew ne xema dilê tu kesî ye.

Yêremya 5:3

Ya Xudan, ma çavê te ne li ser rastiyê ye? Te li wan xist, lê ew li ber xwe neketin, Te ew qedandin, lê wan terbiye qebûl nekir. Wan rûyê xwe ji kevir hişktir kir û nexwest vegerin.

Yêremya 7:20

“Loma Reb Xudan wiha dibêje: ‘Va ye, ezê li vê derê, bi ser mirovan, heywanan, darên çolê û berê axê ve hêrs û xezeba xwe birijînim. Wê bişewitîne û netefe.’

Lavijên Şînê 2:3

Wî bi hêrsa xwe ya dijwar, Hêza gelê Îsraêl ji binî ve birî. Li pêş dijmin destê xwe yê rastê ji ser wan rakir. Wekî pêta êgir ku derdora xwe dadiqurtîne, Wî Aqûb şewitand.

Lavijên Şînê 2:4

Wî wekî dijmin kevanê xwe tikand, Wekî neyar destê xwe yê rastê rakir. Wî her tişta li ber çav hêja ye, kuşt. Xezeba xwe wekî êgir bi ser konê Siyona keç ve rijand.

Hoşêya 7:9

Hêza wê xerîban xwar, Lê ew nizane. Por lê spî bû, Lê ew nizane.

Nahûm 1:6

Kî dikare li ber xezeba wî bisekine? Kî dikare li ber hêrsa wî xwe ragire? Hêrsbûna wî wekî êgir dirije Û bi destê wî zinar perçe dibin.

Melaxî 2:2

Xudanê Karîndar dibêje: “Heke hûn guhdar nekin, heke dilê we tuneye ku hûn navê min birûmet bikin, ezê naletê bi ser we de bişînim. Ezê bereketên xwe bikim nalet. Va ye min êdî ew nalet kirin. Çimkî dilê we tuneye ku hûn navê min birûmet bikin.

Dubarekirina Şerîetê 32:22

Ji hêrsa min agirek pêket, Heta binê diyarê miriyan dişewitîne. Ew dinyayê û berê wê dixwe, Ew bingeha çiyayan dişewitîne.