Îşaya 41:17 - Kurmanji Încîl

¹⁷ “Gava bindest û hejar Li avê digerin lê tuneye Û zimanên wan ji tîbûnê ziwa dibe, Ez Xudan, ezê bersiva wan bidim. Ez Xwedayê Îsraêl, ezê wan bernedim.

Îşaya 41:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Destpêk 28:15

Ez bi te re me. Li her dera ku tu herî, ezê te biparêzim û te bi şûn de bizivirînim vî welatî. Heta ku ez, wê soza ku min daye te pêk neyînim ez ji te naqetim.”

Padîşah I, 17:8

Wî çaxî ev gotina Xudan jê re hat û got:

Zebûr 22:15

Wek perçê qafikê, ziwa bû hêza min, Zeliqî ziman, bi ezmanê devê min; Te ez danîm ser axa mirinê.

Zebûr 34:6

Vî bindestî kir hawar, bihîst wî Xudan, Wî ew xelas kir ji hemû tengahiyan.

Zebûr 37:25

Ciwan bûm, niha ez pîr im, Min nedît ku yê rast hat berdan, An dûndana wî pars kir, ji bo nan.

Zebûr 42:2

Canê min ji Xwedê re, ji Xwedayê jîndar re tî bûye; Ezê kîngê vegerim û li pêş Xwedê bêm dîtin?

Zebûr 50:15

Di roja xwe ya teng de gazî min bike, Ezê te rizgar bikim, tê rûmetê bidî min.

Zebûr 74:21

Bila yê neçar, şûn ve nezivire stûxwar, Bila bindest û hejar, ji bo navê te bibin pesindar.

Zebûr 94:14

Çimkî Xudan gelê xwe ji xwe navêje, Û mîrasa xwe bernade.

Derketin 17:3

Lê gel tî bûbû. Wan ji Mûsa gazin kir û got: “Te çima em ji Misrê deranîn, ji bo ku tu me, zarokên me û keriyên me bi tîbûnê bikujî?”

Derketin 17:6

Ezê li wir, li Çiyayê Horêvê, li ser zinêr li ber te bisekinim. Tê li zinêr bixî û ji bo ku gel jê vexwe, wê av jê biherike.” Mûsa li pêş rîspiyên Îsraêliyan, ya ku jê re hat gotin kir.

Îşaya 30:19

“Ya gelê Siyonê, şêniyên Orşelîmê! Bi rastî, êdî tê negirî. Helbet wê Xudan li ser hewara te Keremê nîşanî te bide. Çaxê bihîst, wê bersiva te bide.

Îşaya 42:16

Ezê koran di riya nizanin de bibim, Di rêçikên nizanin de rêberiya wan bikim. Ezê tariyê li ber wan bikim ronahî, Derên xwar li pêş wan rast bikim. Ezê van tiştan bikim, Ezê wan bernedim.

Îşaya 43:20

Wê heywanên çolê, çeqel û kund Rûmetê bidin min. Çimkî ez li beriyê avê didim, Li erdê ziwa çeman didim Ku ez bi gelê xwe yê hilbijartî bidim vexwarin.

Îşaya 44:3

“‘Çimkî ezê avê bi ser axa tîbûyî de, Rûbaran bi ser erdê ziwa ve birijînim. Ezê ruhê xwe bi ser ziriyeta te re Û bereketa xwe bi ser şaxên te re birijînim.

Îşaya 48:21

Gava wî ew li derên beriyê da meşandin Ew tî nebûn. Wî ji bo wan ji zinêr av herikand, Wî zinar qelaşt û av da pijiqandin.

Îşaya 49:10

Wê tî û birçî nebin, Wê tav û bayê şewatê li wan nexe. Yê ku li wan tê rehmê Wê rê nîşanî wan bide Û bibe ser kaniyan.

Îşaya 55:1

“Ya her kesên ku tî bûne, werin avê! Ya kesên bêpere! Werin, bikirin û bixwin! Werin! Bêpere û bêbergîdan Şîr û şerabê bikirin!

Îşaya 58:11

Wê Xudan hergav rê nîşanî we bide, Li erdên ziwa canê we têr bike, Hestiyên we asê bike Û hûnê bibin wekî bexçeyeke avî, Hûnê bibin wekî kaniyeke ku ava wê naçike.

Îşaya 61:1

Ruhê Reb Xudan li ser min e, Çimkî Xudan ez kifş kirim. Wî ez şandim ku mizgîniyê bidim bindestan, Birîna dilşikestiyan bipêçim, Azadiyê ji êsîran re Û vebûna zîndanê ji girtiyan re diyar bikim,

Îşaya 62:12

Wê ji bo wan bê gotin: “Gelê pîroz Û kesên Xudan ew rizgar kirine.” Wê ji bo te bê gotin: “Bajarê tê xwestin û nehatiye berdan.”

Îşaya 65:13

Loma Reb Xudan wiha dibêje: “Va ye, wê xulamên min bixwin, Lê hûnê birçî bimînin. Wê xulamên min vexwin, Lê hûnê tî bimînin. Va ye, wê xulamên min şa bin, Lê hûnê şermezar bibin.

Îşaya 65:24

Beriya ew gazî min bikin, Ezê bersiva wan bidim, Gava ew hê diaxivin, ezê bibihîzim.

Îşaya 66:2

Destê min ev hemû çêkirin Û ew hemû wisa çêbûn.” Ev e gotina Xudan. “Ez li vî kesê dinêrim, Li kesê bindest, ruhşikestî Û ji ber peyva min dilerize.

Yêremya 31:25

Çimkî ezê bi têra xwe canê çilmisî bidim vexwarin û hemû dilên birçî têr bikim.”

Lavijên Şînê 4:4

Ji tîbûnê zimanê zarokên berşîr bi jora devê wan dibe, Zarok nên dixwazin lê kesê bide wan tuneye.

Metta 5:3

«Xwezî bi wan ên ku bi ruh belengaz in, Çimkî Padîşahiya Ezmanan ya wan e.

Metta 5:6

Xwezî bi wan ên ku tî û birçiyên rastdariyê ne, Çimkî ewê bên têrkirin.

Lûqa 16:24

Wî gazî kir û got: ‹Ya bavê me Birahîm, rehmê li min bike! Lazar bişîne, bila ew serê tiliya xwe bixe nav avê û zimanê min hênik bike; çimkî ez di nav vê guriya êgir de ezabê dikişînim.›

Korîntî II, 12:9

Lê wî ji min re got: «Kerema min têra te dike. Çimkî hêza min di bêhêziyê de temam dibe.» Ji bo vê yekê ezê bi dilxweşî hê zêdetir bi bêhêziya xwe pesnê xwe bidim, da ku hêza Mesîh li ser min be.

Peyxam 21:6

Û ji min re got: «Her tişt çêbû. Ez Alfa û Omêga, Destpêk û Dawî me. Ezê ji kaniya ava jiyanê belaş bidim yê ku tî bûye.

Peyxam 22:17

Ruh û bûk dibêjin: «Were!» Û yê dibihîze bila bêje: «Were!» Û yê tî bûye bila bê; yê dixwaze bila belaş ava jiyanê bistîne.