Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 41:15 - Kurmanji Încîl

15 Va ye, min tu kirî Cercereyekî nû yê dirantûj. Tê çiyayan bikî bênder û biperçiqînî, Tê wekî hûrika kayê giran bikî.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 41:15
20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Binzikê wî wekî perçeyên dîzikê tûj e, Wekî cercerê xwe bi ser heriyê de davêje.


Te ew pelçiqand, wek toza ber bayê, Bi wan girt û avêt, wek heriya kuçê.


Netewe wekî ava rabûyî bixumin jî, Gava Xwedê erzê wan bişikêne wê dûr birevin. Wekî hûrika kaya çiyan Li ber bayê bikevin, Wekî toza gêrbûyî Li ber babelîskê bipengizin.


Ya gelê min ê gêrebûyî, Ya kurê bênderê! Tiştê min ji Xudanê Karîndar, Ji Xwedayê Îsraêl bihîst, Min ji we re got.


Çimkî giyayê çorekê bi cercera bênderê gêre nabe, Tekelê erebeyê jî di ser kîmyonê re nayê gerandin. Giyayê çorekê bi dar, Kîmyon jî bi şivikê tê kutan.


Êrê wê qelebalixa dijminên te wek toza hûr be, Wê qelebalixa zordaran wek hûrika kayê bifire. Lê di cih de, jinişkave,


Ezê gir û çiyayan wêran bikim Û hemû şînahiyên wan hişk bikim. Ezê çeman biçikînim Û golan ziwa bikim.


Xwezî te ezmanan biqelaşta û tu berjêrî xwarê bibûyayî, Xwezî çiya li ber hizûra te bileriziyana!


“Tu gurz û çekê min ê şer bûyî. Min bi te milet diperçiqandin, Bi te welat helak dikirin.


Çimkî Xwedayê Îsraêl Xudanê Karîndar wiha dibêje: “Bêndera dema gêreyê çawa be, Wê Babîla keç jî wisa be. Hindik ma, wê dema te ya çinînê were!”


Ezê ji bo çiyayan bigirîm û şînê bikim, Ezê li ser mêrgên çolê lavijeke şînê bêjim, Çimkî şewitîn û kes tê re derbas nabe. Dengê keriyan nayê bihîstin, Ji teyrên ezmanan û heta heywanên çolê reviyan û çûn.


Hesin, gil, tûnc, zêr û zîv bi hev re perçe bûn. Wekî hûrikên kaya bênderê hûr bûn û bayê ew bi xwe re birin. Herçî kevirê li peyker ket, bû çiyayekî mezin û tevahiya rûyê erdê tije kir.


Xwedê dibêje: “Ya Siyona keç! Rabe gêre bike! Çimkî ezê qiloçên te bikim hesin Û simên te bikim tûnc. Tê pir miletan hûr hûr bikî. Û tevahiya qezenca zordariyê bidî Xudan. Tê dewlemendiya wan bidî Rebê tevahiya dinyayê.


Şêr di nava heywanên çolê de çi be, Şêrê ciwan ê ku gava derbasî nav keriyên pêz dibe, Xwe davêje ser, perçe dike û mecala rizgariyê nade çi be, Wê saxmayiyên ziriyeta Aqûb Ku di nava pir gelan de dimînin, Di nav miletan de wisa bin.


Tu bi hêrs li ser rûyê erdê meşiyayî, Te miletan bi xezeba xwe perçiqand û şikandin.


‘Ma tu kî yî, ya çiyayê mezin? Tê li ber Zerûbbabîl bibî deştek! Gava ew kevirê dawî yê banê Perestgehê bîne, wê jê re biqîrin û bibêjin: Nûwaze! Nûwaze!’”


Wê herêma çiyayî jî ya we be. Ew der daristan e, hûnê darên wê bibirin û heta sînoran wê derê ji xwe re bikin milk. Tevî ku ew hêzdar in û erebeyên wan ên hesin jî hene, hûnê Kenaniyan biqewitînin.”


Xudan jê re got: “Lê ezê bi te re bim. Tê Mîdyaniyan wekî zilamekî têk bibî.”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ