Ev kî ye ji çolê tê? Ev kî ye xwe spartiye evîndarê xwe? Min li bin dara sêvê tu hişyar kirî, Li wir diya te êşa te kişand, Li wir jina ku te anî dinyayê êş kişand.
Wê rojê wê bêjin, “Va ye, Xwedayê me ev e! Em li benda wî man ku e rizgar bike. Xudanê me ev e ku em li benda wî man. Em bi rizgariya wî şa û kêfxweş bin.”
“Dîsa jî Xudan disekine ku kerema xwe nîşanî we bide. Dîsa jî radibe ku rehma xwe nîşanî we bide. Çimkî Xudan, Xwedayê edaletê ye. Xwezî bi her kesê ku li benda wî ye.”
Wekî teyrekî ku hêlîna xwe şiyar dike Û baskên xwe bi ser têjikên xwe ve ditikîne, Wî baskên xwe dirêj kirin, ew hildan Û li ser baskên xwe ew hilgirtin.
Îcar li gor ku ewrekî evqas mezin ê şahidan hawirdora me girtiye, em jî her giraniyê û gunehê ku bi hêsanî xwe li me dipêçe ji ser xwe bavêjin, bi bîhna fireh wê hevbezîna ku li ber me ye, bibezin.
Şîmşon li Xudan kir hewar û got: “Ya Reb Xudan, ji kerema xwe min bi bîr bîne. Ya Xwedê, ji bo carekê tu min hêzdar bike, ez tola herdu çavên xwe bi derbekê ji Filîstiyan hilînim.”