20 Mirovekî hêza wî têra pêşkêşiyeke wiha neke, Perçek darê ku narize hildibijêre. Ji bo xwe li hosteyekî digere Ku jê re pûtekî qewirandî çêke Û ji cihê xwe neleqe.
Hesinkar amûrekî hildide Û di agirê komirê de çêdike. Ew bi çakûç şikil didê, Bi zendê xwe yê hêzdar çêdike. Birçî dibe, bêhêz dibe. Avê venexwe, diweste.
Ew wî li ser pişta xwe hildigirin, Bar dikin û dibin li cihê wî datînin. Ew li cihê xwe disekine û nalebite. Çaxê yek jê re dike feryad bersivê nade, Wî ji tengasiya wî xilas nake.
Te li hember Rebê Ezmanan xwe mezin kir. Firaxên Perestgeha wî anîn ba te, te û giregirên te, jin û cariyeyên te, we bi wan şerab vexwar. We pesnê îlahên zîvîn, zêrîn, tûncîn, kevirîn, darîn û ji hesin da û we rûmet neda Xwedê. Xwedayê ku hilma te di destê wî de ye û bi hemû riyên te dizane.