Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 40:2 - Kurmanji Încîl

2 Bi dilê Orşelîmê re bipeyivin, Gazî wê bikin. Bêjin ku dema şer temam bû, Neheqiya wê jî hat bexişandin. Çimkî di ber hemû gunehên xwe de, Ji destê Xudan du qat stand.”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 40:2
54 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Dilê wî ket keça Aqûb, wî ji wê hez kir û bi dilovanî pê re peyivî.


Xwezî bi wî ku serhildana wî hatiye bexişandin, Gunehê wî hatiye nixamtin!


Te, hemû xezeba xwe da alî, Dev ji kela hêrsa xwe berda.


Heke bûyer piştî derketina rojê çêbûbe, wê sûcê xwînê li ser kesê ku kuştiye be. Divê diz bergîdanê bide û aştiyê bike. Heke tiştekî wî tune be, wê di şûna diziya xwe de wekî kole bê firotin.


Dema girînê û dema kenînê, Dema şînê û dema şahiyê,


Gelê Îsraêl, tê wê rojê bêjî: “Ya Xudan, ez ji te re spasdar im. Tu li min hêrs bibûyî, Lê hêrsa te daket Û te ez teselî kirim.


Di roja ku Xudan tu ji êş, derd û koletiya giran derxist û rihetî da te,


Loma wê sûcê Aqûb bi vê bê bexişandin, Wê tevahiya berê rakirina gunehên wan wiha pêk bê: Wê hemû kevirên gorîgehê, Wekî kilsa kutayî biperçiqîne. Êdî wê ne pûtekî Aşêrayê Ne jî gorîgehên bixûrê li ser piyan bimînin.


Wê tu şêniyê li wir nebêje: “Ez nexweş im.” Wê gelê li wir rûdine Ji neheqiya xwe bê bexişandin.


Ji kesên dilbitirs re bêjin, “Hêzdar bin, netirsin, Va ye Xwedayê me! Tê ku tolê bistîne, Tê ku heyfê hilde. Ew bi xwe tê û wê we rizgar bike.”


Yê ku ji bo xwe Gunehên te xîş kir ez im, Ezê gunehên te bi bîr neyînim.


Min neheqiyên te wekî ewran Û gunehên te wekî mijê paqij kirin. Li min vegere, çimkî min tu rizgar kirî.


Lê Xudan wiha dibêje: “Wê dîlên destê mêrxas esse bên standin, Wê talanê zordar bê rizgarkirin. Kesê dijberiya te bike, ezê dijberiya wî bikim. Ezê zarokên te rizgar bikim.


Rabe! Rabe! Ya Orşelîm, rabe ser lingan! Te ji destê Xudan, Ji kasa xezebê ya wî vexwar. Te şerbika sersemiyê heta ritama wê vexwar û qedand.


Lê ew ji ber neheqiyên me birîndar bû, Ji ber sûcên me perçiqî. Cezayê ji bo aştiya me, Bi ser wî de hat. Me bi birînên wî şifa dît.


Me hemûyan wekî pêz riya xwe şaş kir, Her yekî ji me ber bi riya xwe ve çû. Lê Xudan sûcê me hemûyan xist stûyê wî.


Va ye, heke kesekî êrîş dike hebe, Ew ne ji aliyê min e. Her kesê êrîşê te bike, Wê ji ber te têk here.


Tu çekeke ku li dijî te bê çêkirin Wê bi kêr neyê. Hemû zimanê ku di dadbarkirinê de li dijî te rabe Tê sûcdar derînî. Ev e mîrasa kesên ji Xudan re xulamiyê dikin, Rûspîtiya wan ji min e.” Ev e gotina Xudan.


Bila kesê xerab dev ji riya xwe, Bila kesê neheq dev ji fikrên xwe berde. Bila ew li Xudan vegerin Ku ew li wan were rehmê. Bila ew li Xwedayê me vegerin, Çimkî wê bi zêdebarî bibexişîne.


Wî ew bi devê min ve danî û got: “Va ye, ev agir li lêvên te ket. Loma sûcê te hat rakirin û gunehê te hat bexişandin.”


Wê li şûna şerma we, para we du qat be, Li şûna riswakirinê, hûnê li ser para xwe ji kêfan biqîrin. Loma hûnê li welatê xwe bibin xweyî du qat mîras Û wê şahiya we her û her be.


Wekî dayika ku zarokê xwe teselî dike, Ezê we teselî bikim. Hûnê li Orşelîmê bên teselîkirin.”


Ezê pêşî du qat bergîdana neheqî û gunehên wan bidim wan. Çimkî wan bi îlahên xwe yên bêrûh û dilqelêq, welatê min mirdar kir, milkê min bi kirêtiyên xwe tije kir.


Bila kesên li pey min şerm bikin, lê min nede şermê, Bila ew bişikên, lê ez neşikêm. Roja belayê bi ser wan de bîne, Wan bi şikandina du qatî bişikîne.


Çimkî ez pîlanên xwe yên ji bo we dizanim.” Ev e gotina Xudan. “Ev ne pîlanên xerabiyê ne, lê pîlanên xêrê ne ku pêşeroja hêviyê bidin we.


Xudan em rûspî derxistin. Em rabin, li Siyonê karên Xwedayê xwe Xudan bêjin!’


Ya Siyona keç! Cezayê te qediya, Wê Xudan te zêdetir di sirgûnê de nehêle. Lê keça Edomê! Ji ber neheqiya te, wê te ceza bike Û gunehên te derxe meydanê.


Wê hinek şehreza biterpilin. Lê beriya dema dawiyê wê xwe pîr û pak û bêqisûr bikin. Çimkî dema dawiyê wê di dema kifşkirî de bê.


Lê tu, Daniyêlo, heta dema ku dawî hat, van gotinan veşêre û nivîsê mor bike. Ji bo ku agahiya wan zêde bibe, wê gelek kes lê bikolin.”


Wî got: “Daniyêlo, tu here, çimkî heta dema dawiyê ev tişt veşartî û morkirî ne.


Te xerabiya mezin bi ser me de anî, gotinên ku te ji bo me û ji bo serekên me got, pêk hatin. Tişta ku hat serê Orşelîmê, li ser tevahiya rûyê erdê nehatiye serê tu bajarî.


Di yeksaliya padîşahiya wî de ez Daniyêl min ji Nivîsên Pîroz fêm kir ku li gorî gotina Xudan ku ji Yêremyayê Pêxember re hatibû, wê wêranbûna Orşelîmê heftê salan berdewam bike.


“Ji bo vê yekê ezê niha wê qane bikim û bibim beriyê, Ezê li gorî dilê wê pê re biaxivim.


Gotina Xudan ev e: “Wê rojê, tê ji min re bêjî ‘Mêrê min,’ Êdî tê ji min re nebêjî ‘Baalê min.’


Tiştên dîtiniyê li benda dema xwe ya diyarkirî ne, Ew li ser rojên dawî dibêjin û derewan nakin. Bi derengî jî bikevin, li bendê bin, Bêguman wê bibin, wê dereng nemînin.


Xudan cezayên te rakirin, Dijminên te qewitandin. Xudanê Padîşahê Îsraêl, Di nav te de ye, Êdî tê ji xerabiyê netirsî.


Xudan bi gotinên baş û teselîkar bersiv da milyaketê ku bi min re peyivî.


Li ser miletên bêxem hêrsa min a mezin heye. Çimkî gava ez hinek hêrs bûm, wan da pişta xerabiyê.’


Ya girtiyên hêviyê, vegerin keleha xwe! Îro ez wisa radigihînim ku tiştên we winda kiriye, Ezê du qatê wê li we vegerînim.


Îsa li wan vegerand û got: «Ev ne karê we ye ku hûn wan wext û demên ku Bav bi hukumdariya xwe biryar dide, bizanin.


Lê gava ku dem temam bû, Xwedê Kurê xwe şand. Ew ji jinê çêbû û di bin Şerîetê de bû,


Wê bi xwe çawa dabe, hûn jî wisa bidin wê Û li gor kirinên wê du qat bidin wê; Û ew kasa ku wê daye vexwarin, hûn du qat bi wê bidin vexwarin.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ