19 Pûtekî?! Karkerek wî dirijîne, Zêrkerek bi zêr kiras dike Û ji bo wî zincîrên zîvîn çêdike.
Pûtên miletan ji zîv û zêr in, Karên destê mirov in.
Yên ku wan çêdikin û yên ku xwe dispêrin wan, Ew jî wê bibin mîna wan!
Wê rojê wê mirov Pûtên zêrîn û zîvîn ên ji bo perizîna xwe çêkirine, Bivirvirînin şevşevok û koremişkan.
Welatê wan bi pûtan tije ye. Ew li ber tiştên bi destên xwe, Tiştên bi tiliyên xwe çêkirine diçin ser çokan.
Wî çaxî hûnê pûtên xwe yên bi zîvê kiraskirî Û pûtên xwe yên bi zêr rijandî Qirêj û mirdar bikin. Hûnê wan wekî tiştekî pîs bavêjin Û ji wan re bêjin: ‘Biqeşitin!’
Ji Tarşîşê zîvê kutandî Û ji Ûfazê zêr tê anîn. Karê destê hoste û zêrkeran e. Mor û şînê tarî cilên wan in, Hemû jî karê hunermendan e.
Wan şerab vexwar û pesnê îlahên zêrîn, zîvîn, tûncîn, darîn, kevirîn û hesinî dan.
Ew karê Îsraêliyan e, Hosteyekî ew pûtê golikî çêkir; Ew ne Xwedê ye! Wê golikê Sameryayê bê perçekirin.
Çaxê wî zîv da diya xwe, diya wî du sed perçe zîv hilda, bir ba zîvker û jê pûtekî rijandî da çêkirin. Pût li mala Mîxa dima.