Lê Aqûb jê re got: “Ezbenî, tu dizanî ku zarok hûr in û divê ez bala xwe bidim pez û dewarên şîr. Heke rojeke din jî em wan bajon, wê hemû telef bibin.
“Miletno, guh bidin gotina Xudan! Bi keviyên dûr ên deryayan bidin bihîstin û bêjin: ‘Yê ku gelê Îsraêl belav kiriye wê bide hev, Wekî şivên, wê keriyê xwe biparêze.’
Va ye ezê wan ji herêma bakur bînim Û ji binê dinyayê bidim hev. Di nav wan de wê kor û kulek, Jina bizaro û jina ku niha zarokan tîne, Wê bi hev re, wekî komeke mezin vegerin vir.
Wê bê û bi hêza Xudan Û bi rewnaqiya Xwedayê xwe Xudan Şivantiya gelê xwe bike. Wê gel di nav ewlehiyê de bijî, Çimkî wê seranserê dinyayê Mezinahiya wî qebûl bike
Ya Xwedê! Bi gopalê xwe Ji gel û keriyê xwe re şivantiyê bike Ku li daristanê û li welatê berdar tenê dimîne. Wekî dema berê, bila niha jî li Başan û Gîladê biçêrin.
Loma min pezên ji bo serjêkirinê hatine veqetandin, bi taybetî yên bindest, çêrandin. Min du gopal dan destê xwe. Min ji yekê re got: “Kerem.” Ji ya din re got: “Yekîtî.” Bi vî awayî min pez çêrandin.
“Ya şûr! Li dijî şivanê min, Li dijî kesê li ba min hişyar be!” Ev e gotina Xudanê Karîndar. “Li şivên bixe ku pez belav bin. Ezê destê xwe li dijî biçûkan rakim.”
Çimkî ew Berxê ku di navenda text de ye Wê şivantiyê li wan bike Û wê wan bibe ser kaniyên ava jiyanê. Xwedê wê hemû hêstiran ji çavên wan paqij bike.»