Îşaya 4:1 - Kurmanji Încîl

¹ Wê rojê, wê heft jin bi mêrekî bigirin û bêjin: “Emê nan û cilên xwe peyda bikin. Bila tenê navê te li ser me be. Şerma me ji ser me rake.”

Îşaya 4:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Destpêk 30:23

Rahêl bi zaro ma, kurek anî û got: “Xwedê şerma min hilanî.”

Samûêl II, 6:23

Mîkala keça Şawûl heta roja mirinê jî zarok neanîn.

Îşaya 10:20

Wê rojê bermayiyên Îsraêl û ji Mala Aqûb ên sax mane wê cardin xwe nespêrin kesê li wan dixe. Wê bi dil û can xwe bispêrin Pîrozê Îsraêl, Xudan.

Îşaya 13:12

Ezê mirovan ji zêrê xas, Însanan ji zêrê Ofîrê kêmtir bikim.

Îşaya 17:7

Wê rojê wê mirov berê xwe bidin afiranerê xwe û çavê wan li Pîrozê Îsraêl binêrin.

Îşaya 2:11

Wê çavên bilind bên nizimkirin, Pozbilindiya mirovan bê şikandin. Wê rojê wê tenê Xudan bê berzkirin.

Îşaya 2:17

Wê pozbilindiya mirovan bê şikandin Û quretiya wan bê nizimkirin. Wê rojê wê tenê Xudan bilind be

Îşaya 3:6

Wê zilamek li mala bavê xwe Ji birayê xwe re bêje: “Qet nebe xiftanê te heye! Rabe bibe serwerê me, Bila ev wêrane di bin destê te de be.”

Îşaya 54:4

“Netirse, tê şermezar nebî! Şerm neke, tê rûreş nebî! Çimkî tê şerma ciwaniya xwe ji bîr bikî Û riswatiya jinebîbûna xwe careke din bi bîr neyînî.

Yêremya 15:8

Wê hejmara jinebiyên wan ji sêlaka deryayê bêtir be. Ezê nava rojê bi ser dayika xortan de xerabkaran bişînim Û jinişkave saw û tengasiyê bînim ser wan.

Lûqa 1:25

«Va ye, di van rojan de Xudan ev yek ji bo min kir: Wî li min nêrî û di nav xelkê de şerma min rakir.»

Lûqa 21:22

Çimkî ev rojên heyfstandinê ne, da ku heçî tiştên hatine nivîsîn, bên cih.

Selanîkî II, 3:12

Em bi navê Xudan Îsa Mesîh emir li yên weha dikin û wan dişidînin ku ew bêpêjin bixebitin û nanê xwe bixwin.

Samûêl I, 1:6

Ji ber ku zarokên Hannayê çênedibûn, hewiya wê belaya xwe didayê û ew diêşand.