Wê berê xwe nedin gorîgehên ku bi destên xwe çêkirine. Wê li yê ku tiliyên wan çêkiriye nenêrin. Wê ne li pûtên Aşêrayê û ne jî li gorîgehên bixûrê binêrin.
Ya ku ji ber wê maye îlahekî, Pûtekî xwe çêdike. Li ber wê deverû diçe erdê û diperizê. Jê re dua dike û dibêje: “Min rizgar bike, Çimkî îlahê min tu yî!”
Ji ber hemû xerabiyên wan, Ezê li dijî wan biryarên xwe bêjim. Çimkî wan dev ji min berda, Ji îlahan re bixûr pêxistin Û li ber karên destê xwe deverû çûn erdê.
Te li hember Rebê Ezmanan xwe mezin kir. Firaxên Perestgeha wî anîn ba te, te û giregirên te, jin û cariyeyên te, we bi wan şerab vexwar. We pesnê îlahên zîvîn, zêrîn, tûncîn, kevirîn, darîn û ji hesin da û we rûmet neda Xwedê. Xwedayê ku hilma te di destê wî de ye û bi hemû riyên te dizane.