Çimkî Reb ji artêşa Aramiyan re dengê qelebalixa erebe, qelebalixa hespan û qelebalixeke mezin a leşkeran dabû guhdarîkirin. Wan ji hev re got: “Va ye Padîşahê Îsraêlê, padîşahên Hîtîtiyan û padîşahên Misriyan kirê kirine ku bi ser me de werin.”
Lê Misrî mirov in, ne Xwedê ne! Hespên wan jî goşt in, ne ruh in! Gava Xudan destê xwe dirêj bike Wê alîkar biterpile, Kesê alîkariyê distîne jî dikeve. Tev bi hev re telef dibin.
Va ye tu bi Misrê ewle yî. Lê kesê xwe bispêre vê şiva ji qamîşê şikestî, wê şiv di destê wî re here û qul bike. Firewnê Padîşahê Misrê, ji her kesê pê ewle ye re wisa ye.
Herwiha, divê padîşah ji bo xwe hespan zêde neke û ji bo zêdekirina hespan gel venegerîne Misrê. Çimkî Xudan ji we re got: ‘Hûnê careke din di vê riyê re venegerin.’