Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 35:2 - Kurmanji Încîl

2 Wê her der bibe kulîlk, Wê şa be û bi kêf biqîre. Wê rûmeta Lubnanê, Rewnaqiya Karmel û Şaronê bê dayîn. Wê rûmeta Xudan, Rewnaqiya Xwedayê me bibînin.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 35:2
57 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Bila darên daristanê li ber Xudan bi kêfxweşî biqîrin. Çimkî ew tê ku dîwana dinyayê bike.


Şîtrayê Şaronî li ser dewarên ku li Şaronê diçêriyan û Şafatê kurê Edla ji dewarên li deştan berpirsiyar bû.


Gadî li Gîlad, li Başan û gundên wê û li ser tevahiya mêrgên Şaronê rûdiniştin.


Li bendava rindiyê, li Siyonê, Dibiriqe Xwedê.


Bila, li erdê, li serê çiyan, Bi zêdebarî genîm hebe! Bila simbil wek Lubnanê berdar bin, Gelê bajêr wek giya kulîlk bidin!


Navê wî yê berz, her û her pîroz be, Tevahiya erdê bi berziya wî tije be! Amîn! Amîn!


Bakûr û başûr te çêkir, Çiyayên Tabor û Hermon Bi navê te şa dibin.


Ezman rastdariya wî didin bihîstin, Hemû milet berziya wî dibînin.


Hûnê serê sibê rûmeta Xudan bibînin. Çimkî Xudan a ku hûn li dijî wî dibêjin bihîst. Em kî ne ku hûn ji me gazinan dikin?”


Serê te, mîna Çiyayê Karmelê Li ser gewdeya te ye, Keziyên te binevşî, Padîşah bû êsîrê biskên te.


Wê rojê wê bêjin, “Va ye, Xwedayê me ev e! Em li benda wî man ku e rizgar bike. Xudanê me ev e ku em li benda wî man. Em bi rizgariya wî şa û kêfxweş bin.”


Wê di rojên bê de Aqûb kok bide, Wê Îsraêl bûtik bide, kulîlk veke Û tevahiya dinyayê bi fêkiyan dagire.


Heta ku ruhekî ji jor ve bi ser me de bê rijandin, Çol bibe bexçeyê biber Û bexçeyê biber jî bibe daristan, wê wisa be.


Welat şîn dike û diçilmise, Lubnan şerm û qels dike. Deşta Şaronê wekî beriyê ye. Başan û Karmel pelên xwe diweşînin.


Wê kesên Xudan rizgar kirine vegerin, Wê bi stranan werin Siyonê. Wê şahiya herheyî li ser serê wan be. Wê bigihîjin kêf û şahiyê, Wê nalîn û keder bireve û here.


Wî çaxî wê rûmeta Xudan xuya bibe Û hemû beşer bi hev re bibîne.” Çimkî devê Xudan wiha gotiye.


Ya qasidê ku ji Siyonê re mizgîniyê tîne, Hilkişe çiyayê bilind! Ya qasidê ji Orşelîmê re mizgîniyê tîne, Dengê xwe bi hêzdarî bilind bike, netirse! Ji bajarên Cihûdayê re bibêjin: “Va ye Xwedayê we.”


Ezê li beriyê dara sedrê, dara aqasyayê, Darên mêrsîn û zeytûnê bidim. Li çol û deştê çam û çinarê, Bi spîndarê re bidim.


Ezmano, ji kêfê biqîre! Erdo, şa be! Çiyano, bi şahî biqîrin! Çimkî wê Xudan gelê xwe teselî bike Û li bindestên xwe were rehmê.


Yekî gazî yê din dikir û digot: “Pîroz e, pîroz e, pîroz e Xudanê Karîndar. Rûmeta wî tevahiya dinyayê dadigire.”


“Darên çam, çinar û spîndarên ku rûmeta Lubnanê ne, Wê hemû bi hev re bên ba te Û cihê Pîrozgeha min xweşik bikin. Ezê cihê lingên xwe birûmet bikim.


“Êdî wê roj nebe ronahiya te ya bi roj, Wê êdî biriqîna heyvê ronahiyê nede te. Lê wê Xudan bibe ronahiya te ya herheyî, Wê Xwedayê te bibe berziya te.


Wê tevahiya gelê te kesên rast bin, Wê welêt bikin mîrasa herheyî. Ew in şaxên ku min danîne, Ew in karên destê min Ku ezê berziya xwe nîşan bidim.


Alîkariya şîndarên Siyonê bikim Di şûna xweliyê de, tacê deynim serê wan, Di şûna şînê de, rûnê şahiyê bidim wan Û di şûna ruhgiraniyê de, cilê pesindanê bidim wan. Wê ji wan re darberûyên rastiyê bê gotin, Şaxên ku Xudan danîne Ku berziya wî nîşan bidin.


Hemû kesên ku ji Orşelîmê hez dikin, Pê re şa bin, ji bo wê dilgeş bin! Hemû kesên ji bo wê şînê dikin, Bi zêdebarî pê re dilşa bin!


Hûnê bibînin û wê dilê we şa be, Wê hestiyên we wekî giyayê nû teze bibe. Wê bê zanîn ku destê Xudan li ser xulamên wî Û xezeba wî li ser dijminên wî ye.


Ezê ji gelê Îsraêl re bibim wekî xunav. Wê wekî sosinan kulîlk veke, Mîna sedra Lubnanê kok vede.


Çawa av deryayan tije dike, Dinya jî wê bi zanîna rûmeta Xudan tije bibe.


Wê Efrayîmî mîna mêrxasan bin, Çawa ku şerabê vexwaribin wê dilê wan şa be. Wê zarokên wan vê yekê bibînin û şa bin, Wê dilê wan bi Xudan geş be.


Îşaya weha gotiye, çimkî wî rûmeta Îsa dîtiye û li ser wî peyiviye.


«Ya Bavo, ez dixwazim yên ku te dane min, li cihê ku ez lê me bi min re bin, da ku rûmeta ku te daye min bibînin. Çimkî te beriya damezrandina dinyayê ji min hez kir.


Hemû kesên ku li Lîdayê û li deşta Şaronê rûdiniştin ew dîtin û li Xudan zivirîn.


Û eger ew neyên şandin, ewê çawa Mizgîniyê bidin? Wek ku hatiye nivîsîn: «Lingên wan ên ku Mizgîniya xêrê tînin çi spehî ne.»


Û ew dîsa dibêje: «Ey miletno, bi gelê wî re şa bibin.»


Û em hemû bi rûyê bêxêlî rûmeta Xudan dibînin, em ji rûmetê ber bi rûmetê ve li eynî sûretî tên guhertin. Ev jî bi saya Xudanê ku Ruh e, çêdibe.


Çimkî, Xwedayê ku got: «Bila ji tariyê ronahî bibiriqe», di dilê me de jî biriqî, da ku ronahiya zanîna rûmeta Xwedê ya li ser rûyê Îsa Mesîh, bide me.


Alam-Melek, Emad û Mîşal. Sînor li aliyê rojava digihîşt Karmel û Şîhor-Lîvnatê.


Ne hewce ye ku roj û heyv bajêr ronahî bikin, çimkî rûmeta Xwedê wî ronahî dike û Berx çira wî ye.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ