Heywanê kûvî yê ku di nav çilqan de dijî, Kulinçeyên zîv di bin lingan de dipelçiqîne. Tu erzê garana ga û golikên miletan bişikîne, Miletên şerhez ji hev biqetîne!
Şivanno, bizarin! Bikin hewar! Ya xweyên pêz, xwe li erdê gêr bikin! Çimkî roja serjêbûn û belavbûna we hat! Hûnê wekî taximekî hêja bikevin û perçe bin.
Leşkerên bipere yên di nav wan de jî Wê wekî golikên dermalekirî Bizivirin û bi hev re birevin. Wê li cihê xwe nesekinin. Çimkî roja felaketa wan, Roja wan a cezakirinê tê.
Xwedayê ku ew ji Misrê deranîn, Bi qasî qiloçên gakoviyan hêzdar e. Wê miletên jê re dijmin in daqurtîne Û hestiyên wan bişikêne. Bi tîrê xwe wan qul bike.
Ew bi qasî gayekî nixurî rewnaq e. Qiloçên wî, wekî qiloçên boxeyekî ne. Wê heta binê dinyayê, Bi wan, gelan birîndar bike. Wisa ne deh hezarên Efrayîm, Wisa ne hezarên Minaşşe.”