12 Wê gel wekî kilsê bişewitin, Wê wekî diriyên ku tên birîn Û di êgir de tên daqurtandin.
Wek mêşên hingiv dor li min pêçan, Wek agirê pûş tefiyan; Ezê wan bişikênim bi navê Xudan.
Wê ronahiya Îsraêl bibe agir Û Pîrozê wê bibe pêt. Wê devî û diriyên Aşûrê Di rojekê de bişewitîne, Bixwe û biqedîne.
Li ba min xezeb tuneye. Heke ew devî û dirî bide min, Ezê herim û êrîşê wî bikim Û bi tevahî bişewitînim.
Milyaketê Xudan derket û ji artêşgeha Aşûrê sed û heştê û pênc hezar kes kuştin. Serê sibê tenê cendek hebûn.
Loma wê Reb bi xortan şa nebe Û li ber sêwî û jinebiyan nekeve. Çimkî hemû xwedênenas û xerabkar in, Her dev ehmeqiyê dike. Dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.
Çimkî xerabî wekî êgir dişewitîne. Devî û diriyan dadiqurtîne, Daristanên gur pê dixe Û stûnên dûyê bilind dibin.
Xudan wiha dibêje: “Ji bo sê-çar û zêdetir neheqiyên Moaviyan, Ezê cezayê wan ranekim. Wan hestiyên Padîşahê Edomê, Heta bû kils şewitandin.