Wey li wî miletê guneh dike, Gelê neheqî li xwe barkirî, Ziriyeta xerabkaran, Zarokên xerabûyî! Wan dev ji Xudan berda Û Pîrozê Îsraêl kêm dît. Wan pişta xwe danê.
Ezê wê bişînim ser miletê xwedênenas, Ezê ferman bidim wê ku here ser miletê lê hêrs bûme Ku bişelînin û talan bikin Û wan wek heriya kuçeyê biperçiqîne.
Ji ber ku we got: “Me bi mirinê re peyman çêkir, Me bi diyarê miriyan re li hev kir. Gava belaya mezin derbas bibe Wê negihîje me. Çimkî me derewan ji xwe re kir sitargeh, Me xwe di bin hîleyê de veşart.”
Gotina Xudan ev e: “Wey li kurên serhildêr! Kesên pîlanan dikin, Lê ne yên min. Ew peymanan çêdikin, Lê ne bi ruhê min re. Bi vê yekê guneh li ser gunehan dikin.
Loma çawa ku agir pûş dixwe, Çawa ku giyayê ziwa di nav pêta êgir de jinişkave dikeve, Wê koka wan birize, Kulîlkên wan wek tozê berhewa bibin. Çimkî wan dev ji Şerîeta Xudanê Karîndar berda, Gotinên Pîrozê Îsraêl kêm dît.
“‘Yehonadavê kurê Rêxav li kurên xwe venexwarina şerabê emir kir û wan emrê wî pêk anî. Heta îro jî ew şerabê venaxwin û guhdariya emrê bavkalê xwe dikin. Min gelek caran ji we re got, lê we guhdariya min nekir.
Tê ji wan re bêjî: ‘Miletê guhdariya dengê Xwedayê xwe Xudan nekir û terbiye qebûl nekir, ev e! Dilsoziya wan a ji bo min nema. Êdî ji devê wan dernakeve.
“Ew zimanê xwe wekî kevanê ditikînin, Bi derewan, ne bi dirustiyê li welêt hêzdar bûn. Çimkî ew xerabiyê li ser xerabiyê dikin Û min nas nakin.” Ev e gotina Xudan.
Lê heçî yên tirsonek in, yên bêewle, yên di nav pîsîtiyê de ne, yên kuştinê dikin, yên zînakar, yên sêrbaz, yên pûtperest û hemû yên ku derewkar in, para wan di wê golê de ye, ku bi êgir û kewkurtê dişewite. Mirina diduyan ev e.»