Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 30:30 - Kurmanji Încîl

30 Wê Xudan dengê xwe yê biheybet bide bihîstin. Bi hêrsa rabûyî, bi pêta agirê ku dixwe û tune dike, Bi qelişîna ezmanan, bi tavî û bi zîpikê, Zendê xwe nîşan bide.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 30:30
50 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

“Ma tu ketî embarên berfê Yan te embarên zîpikê dîtin


Ku ez ji bo dema tengasiyê, Ji bo roja şer û pevçûnê diparêzim?


Zendê te wekî zendê Xwedê ye? Dengê te dikare wekî dengê wî bike gurmîn?


Hingê wê bi hêrs ji wan re bêje, Bi xezeba xwe wan têxe dehşetê:


Milet digurmijin, welat hejiyan, Wî deng da, dinya heliya.


Ji Xudan re lavijek nû bixwînin, Çimkî wî karên nedîtî kir, Wî bi destê xwe yê rastê û zendê xwe yê pîroz serketin anî.


Tirs û sawê bi ser wan de girt, Ew li ber zendê te yê mezin, Wekî kevir bêtevger man, Heta ku gelê te derbas bû, Heta ku ev gelê te derbas bû ya Xudan.


Mûsa gopalê xwe ber bi ezmanan ve dirêj kir. Xudan gurmînî û zîpik şandin û brûsk bi ser erdê ve hat. Wî bi ser welatê Misrê ve zîpik şand.


Di nav bagera zîpikê de herdem brûskê lê dixist. Ev zîpik ewqas dijwar bû ku li seranserê welatê Misrê ji roja ava bûye heta niha tiştekî wiha neqewimîbû.


Loma wê Reb Xudanê Karîndar, Zilamên Aşûrê yên xurt, Bi êşa jarbûnê ceza bike. Rûmeta wî bibe pêt û agir û bişewite.


Çawa ku wî Mîdyanî li Zinarê Orêvê têk birin, wê Xudanê Karîndar qemçî li dijî wan rake. Wê gopalê wî li ser deryayê be û wekî wî li Misrê kir, wê li dijî wan jî rake.


Wey li Aşûrê ku gopalê hêrsa min e! Darê destê wê, xezeba min e.


Va ye! Zilamekî hêzdar û wêrek ê Reb heye! Ew wekî taviya zîpikê, Wekî bahoza ku hildiweşîne, Wekî bahoza lehiyên rabûyî yên mezin e. Wê bi destê wî wan li erdê bixe.


Wê Xudanê Karîndar Bi dengê brûskê, Bi erdhej û xirecirê, Bi bahoz û taviyê, Bi pêta agirê bi şewat, Te ceza bike.


Lê çawa hûn şeva cejnê pîroz dikin, Hûnê stranan bêjin. Wê dilê we şa bibe, Çawa ku hûn tevî dengê bilûrê Hildikişin Çiyayê Xudanê Zinarê Îsraêlê.


Çimkî wê Aşûr bi dengê Xudan bişikê, Gava ew bi darê xwe lê bixe.


Çimkî Xudan ji min re wiha got: “Şêr an şêrê ciwan Çawa li ser nêçîra xwe bike himîn Û ji dengê koma şivanên li dijî wî xem nexwe, Ji qajewaja wan venaciniqe, Wê Xudanê Karîndar wisa dakeve Ku li ser Çiyayê Siyonê û girê wê şer bike.


Lê wê daristan bi tevahî ji navê rabe Û bajar bi tevahî bê nizimkirin.


Gunehkarên Siyonê tirsiyan, Lerzekê bi xwedênenasan girt. Dibêjin: “Ma kî ji me dikare li ber agirê bimîne Ku dixwe û tune dike? Kî ji me dikare li ber pêtên herheyî rûne?”


Ev xêlî wê bibe holikeke wisa ku ji germa rojê re bibe sî, ji baran û taviyê re jî bibe kon û sitargeh.


Hişyar be! Hişyar be! Ya zendê Xudan, hêzê li xwe bike! Wekî rojên qedîm, Wekî dema nifşên berê hişyar be! Ma yê ku Rahavê perçe kir Û cinawirê deryayê birîndar kir ne tu bûyî?


Xudan li ber çavê hemû miletan Zendê xwe yê pîroz hilda. Hemû mirovên binê dinyayê jî Wê rizgarkirina Xwedayê me bibînin.


Xudan bi destê xwe yê rastê Û bi zendê xwe yê hêzdar sond xwar: “Ezê dexlê te, ji bo ku bibe xwarin êdî nedim dijminên te, Wê xerîb şeraba te ya nû êdî venexwin Ku te di ber de ked daye.


Çimkî va ye wê Xudan bi êgir were Û wê erebeyên wî yên şer wekî babelîskê bin Ku hêrsa xwe bi xezebê Û erzşikandina xwe bi pêta êgir bergîdan bide.


Çimkî wê Xudan hemû beşer Bi şûr û êgir dadbar bike. Wê kuştiyên Xudan gelek bin.


Xudanê Karîndar wiha dibêje: “Va ye, bela ji miletan derbasî miletên din dibe, Ji binê dinyayê babelîska mezin radibe.”


Wekî dengê erebeyên şer, Çawa ku dengê pêtên êgir pûş dixwe Û artêşeke hêzdar a ji şer re xwe amade dike, Ew li serê çiyan dipengizin.


Loma ezê sûrên Rabbayê bişewitînim Ku bi qîrînên roja şer Û babelîska roja bahozê bircên wê daqurtîne.


Wê çiya li bin wî bihelin. Wê deşt wekî şimaya ber êgir, Wekî lehiyên ku berjêr diherikin, biqelişin.


Milet wê li hember miletan, padîşahî li hember padîşahiyan rabin. Û wê li cih cihan xela û erdhejîn çêbin.


Wî bi zendê xwe qudreta xwe nîşan da, Û wî, yên di dilê xwe de pozbilind ji hev belav kirin.


hingê ewê heyfê ji wan ên ku Xwedê nas nakin û ji wan ên ku bi ya Mizgîniya Xudanê me Îsa nakin, bistîne.


Xudan ew li ber Îsraêliyan şaş kirin û Îsraêliyan li Gîvonê bi dijwarî ew têk birin. Wan di berjorê Bêthoronê re da pey wan û heta Ezêqa û Maqqêdayê li wan xist.


Xudan bi ser Amoriyên ku ji ber gelê Îsraêl direviyan ve, ji berjêra Bêthoronê heta Ezêqayê zîpika giran ji ezmanan barand û ew mirin. Kesên ji ber zîpikê mirin, ji kesên bi şûrên gelê Îsraêl hatibûn kuştin zêdetir bûn.


Lingên wî wek wî tûncê xas ê ku di firnê de hatiye sorkirin dibiriqî û dengê wî wek dengê xuşîna aveke boş bû.


Hingê Perestgeha Xwedê ya ku li ezmên bû vebû û di Perestgeha wî de Sindoqa Peymana wî xuya bû. Birûskan lê da, deng û xurexura ewran hat bihîstin, erdhejînek û teyrokeke şedîd çêbû.


Gava Samûêl ev yek dikir, Filîstî ji bo êrîşê nêzîk bûbûn. Lê Xudan wê rojê bi dengê bilind kir qîrîn û Filîstî pir tirsiyan. Ew li dijî gelê Îsraêl şikestin.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ