Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 30:18 - Kurmanji Încîl

18 “Dîsa jî Xudan disekine ku kerema xwe nîşanî we bide. Dîsa jî radibe ku rehma xwe nîşanî we bide. Çimkî Xudan, Xwedayê edaletê ye. Xwezî bi her kesê ku li benda wî ye.”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 30:18
69 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Herçiqas tu dibêjî: ‘Ez wî nabînim’ jî, Doza te li ber wî ye û tê zehf li benda wî bimînî!


Kur maç bikin, da ku hêrs nebe, Kes ji we, li ser rê tune nebe. Çimkî bi derbekê radibe hêrsa wî, Xwezî bi wan, ku xwe avêtine wî.


Li benda Xudan be, Hêzdar û bizirav be; Erê li benda Xudan be!


Tam bikin û bibînin, çi qenc e Xudan. Xwezî bi wî zilamî ku xwe spartiye Xudan!


Ey Xudanê ordiyan, Yê ku bi te ewle ye, çiqas dilgeş e!


Ey padîşahê hêzdar û dadhez, Tu wekheviyê ava dikî, Di nîjada Aqûb de, te rastdarî û dadperwerî pêk anî.


Xudan di ber wî re derbas bû û got: “Ez Xudan im, Xwedayê dilrehm û keremdar, zû hêrs nabe, dilsozî û dilovaniya wî zêde ye.


Kesê guhdariya şîretê dike, qenciyê dibîne Û kesê bi Xudan ewle ye bextewar e.


Çimkî Xudan ji min re wiha got: “Wekî tava zelal di ronahiya rojê de, Mîna ewrê xunavê di germa dema palehiyê de, Ezê bi bêdengî ji cihê xwe mêze bikim.”


Wê çavên bilind bên nizimkirin, Pozbilindiya mirovan bê şikandin. Wê rojê wê tenê Xudan bê berzkirin.


Wê pozbilindiya mirovan bê şikandin Û quretiya wan bê nizimkirin. Wê rojê wê tenê Xudan bilind be


Wê rojê wê bêjin, “Va ye, Xwedayê me ev e! Em li benda wî man ku e rizgar bike. Xudanê me ev e ku em li benda wî man. Em bi rizgariya wî şa û kêfxweş bin.”


Ezê heqiyê bikim benê pîvanê Û rastiyê bikim şaqul. Wê zîpik sitargeha derewan bimale û bibe. Wê lehî dera ku we xwe lê veşartiye dagire.”


Ya Xudan, li me were rehmê, Em li benda te ne. Tu bibe zendê me her sibe, Rizgariya me ya di dema tengasiyê de.


Xudan berz e, Çimkî li jor rûdine. Siyonê bi heqî û edaletê tije dike.


Lê kesên li benda Xudan in hêza xwe teze dikin, Wekî teyran baskên xwe vedikin û bilind dibin. Ew dibezin lê qels nabin, Ew dimeşin lê nawestin.


Demeke dirêj ez bêdeng bûm, Ez bêdeng mam û min bi xwe ragirt. Ezê niha wek jina zarok tîne bikim feryad, Ezê hilma xwe bigirim û berdim.


Ezê koran di riya nizanin de bibim, Di rêçikên nizanin de rêberiya wan bikim. Ezê tariyê li ber wan bikim ronahî, Derên xwar li pêş wan rast bikim. Ezê van tiştan bikim, Ezê wan bernedim.


Ji bo xatirê navê xwe Ez hêrsa xwe bi derengî dixim. Ji bo pesindana navê xwe Ez ji bo te xwe radigirim Ku te navêjim.


Lê wê Xudanê Karîndar, Bi heqiyê berz bibe. Wê Xwedayê Pîroz bi edaletê, Pîroziya xwe nîşan bide.


“Çimkî fikrên min ne fikrên we ne Û riyên we ne riyên min in.” Ev e gotina Xudan.


Çimkî ez her û her nabim dozdar Û ez hergav hêrs nabim. Yan na kesên min can û ruhên wan afirandine, Wê xwe li ber min ranegirin.


“Çimkî ez Xudan, ez ji edaletê hez dikim Û ji xerabî û neheqiyê nefret dikim. Ezê bi dilsozî heqdestê wan bidim, Ezê bi wan re peymaneke herheyî çêkim.


Ji demên berê ve tu kesî nebihîst, Tu kesî guh neda Û tu çav ji xeynî te Xwedayekî nedît Ku ji bo kesên li benda wî dixebite.


Ezê li benda Xudan bimînim ku rûyê xwe ji Mala Aqûb veşartiye. Ezê hêviya xwe pê ve girê bidim.


“Bereket li wî mirovî ku bi Xudan ewle ye, Kesê ku ewlebûna wî bi Xudan e.


Piştî deh rojan gotina Xudan ji Yêremya re hat.


Xwezî bi wî ku li ber xwe dide û digihîje 1.335 rojan.


Lê ezê li ber Mala Cihûda bikevim. Ezê wan bi Xwedayê wan Xudan rizgar bikim, ne ku bi kevan, şûr, şer, hesp û siwaran.”


“Ji bo vê yekê ezê niha wê qane bikim û bibim beriyê, Ezê li gorî dilê wê pê re biaxivim.


Paşê ezê vegerim cihê xwe, Heta ew sûcên xwe qebûl bikin Û li rûyê min bigerin, li wir bimînim. Gava bikevin tengasiyê, wê li min bigerin.”


We bi gotinên xwe Xudan aciz kir. Lê hûn dibêjin: “Me çawa ew aciz kir?” We bi van gotinan aciz kir: “Her kesê xerabiyê dike di çavê Xudan de qenc e. Dilê wî bi wî kesî xweş e.” Bi ser de we ev jî got: “Ka Xwedayê edaletê?”


«Û ew rabû, li bavê xwe vegeriya. Lê hê ji dûr ve bavê wî ew dît û dilê wî bi kurê wî şewitî. Û ew bi lez ber bi wî ve çû û ew da ber singê xwe û ramûsand.


Hingê li Orşelîmê mirovek hebû, ku gelek rast û xwedêtirs bû. Navê wî Şimûn bû. Ew li hêviyê bû ku Îsraêl bê handan. Ruhê Pîroz li ser wî bû.


Xwedê ew bilind kir milê xwe yê rastê, kir Serok û Xilaskar, da ku ew Îsraêl ji gunehên wan vegerîne û li wan bibihûre.


Lê Şerîet ket navberê, da ku sûc zêdetir bibe; lê belê li dera ku guneh lê zêde bûye, kerem hê bêtir zêde bûye,


Eger Xwedê ji ber ku dixwest xezeba xwe nîşan bide û hêza xwe bide zanîn, bi bîhnfirehiyeke mezin li hember wan firaxên ku hêjayî xezebê ne û ji bo helakbûnê amade ne, ragirtibe, em çi bêjin?


Wisa ku kerema wî ya bi rûmet a ku wî bi Hezkiriyê xwe ji me re kiriye xelat, bê pesindan.


ya ku wî bi her şehrezayî û fêmdariyê bi zêdehî daye me.


Ew zinar e, karê wî kamil e, Hemû riyên wî adil in. Ew Xwedayê dilsoziyê ye, neheqiyê nake, Ew rast û dirust e.


Binêrin, em wan ên ku tengahî ragirtine, bextewar hesab dikin. We ragirtina Eyûb bihîst û we dît ku Xudan di dawiyê de ji bo wî çi kir. Çimkî Xudan gelek dilovan û tije rehm e.


Îcar bîhnfirehiya Xudanê me xilasî hesab bikin, çawa ku birayê me yê hezkirî Pawlos jî, li gor şehrezayiya ku ji wî re hatiye dayîn, ji we re nivîsiye.


Wek ku hinek guman dikin, Xudan di soza xwe de bi derengî nakeve, lê belê bîhna xwe li we fireh dike û naxwaze ku kesek helak bibe, lê dixwaze ku hemû tobe bikin.


Êdî gotinên mezin nekin, Bila ji devê we gotinên qure dernekevin, Ji ber ku Xudan ew Xwedê ye ku her tiştî dizane. Ew e yê ku kirinan dipîve.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ