Îşaya 30:13 - Kurmanji Încîl

¹³ Ev xerabî wê ji we re, Wekî qelşa dîwarekî bilind bibe Ku diwerime û li ber ketinê ye. Wê hilweşîna dîwêr jinişkave û di cih de bê.

Îşaya 30:13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Padîşah I, 20:30

Yên mayî reviyan nava Afêqê. Sûrên bajêr bi ser bîst û heft hezar kesên mayî ve hilweşiya. Ben-Hadad reviya, li bajêr ket odeya malekê.

Eyûb 36:18

Hay ji xwe hebe, bila hêrs bala me nekişîne Ku em nebin tinazkar. Bila bertîla zêde jî te averê neke.

Zebûr 62:3

Wek dîwarek xwarbûyî, wek sêncek ji ciyê xwe çûyî, Heta kîngê, hemû bi hev re, Ji bo pelçiqandinê, Hûnê êrîş bikin ser wî?

Zebûr 62:4

Tenê ew, wî ji şerefa wî xistinê dişêwirin. Ji derew zewk distînin. Bi devê xwe xêr û dûa dikin, Di dilê xwe de nalet dikin.

Methelokên 29:1

Mirovê gelek caran tê erzşikandin Û dîsa serhişkiyê dike, Wê jinişkave bişikê û şifayê nebîne.

Methelokên 6:15

Loma wê jinişkave felaket bê serê wî, Şifa wî tuneye, wê yekser bişikê.

Îşaya 22:14

Xudanê Karîndar bi guhên min da bihîstin û got: “Heta hûn bimirin, wê ev xerabiya we neyê bexişandin.” Reb Xudanê Karîndar dibêje.

Îşaya 26:21

Çimkî, va ye Xudan ji cihê xwe dertê. Wê ji ber neheqiyên wan, Şêniyên dinyayê ceza bike. Wê dinya xwîna li ser xwe derxe meydanê, Wê kuştiyan êdî veneşêre.

Îşaya 29:5

Êrê wê qelebalixa dijminên te wek toza hûr be, Wê qelebalixa zordaran wek hûrika kayê bifire. Lê di cih de, jinişkave,

Îşaya 30:26

Roja ku Xudan şikestiyên gelê xwe pêça Û birîna bi lêxistina xwe çêkiriye qenc kir, Wê ronahiya heyvê wekî ronahiya rojê bibiriqe. Wê ronahiya rojê heft qat be, Wekî ronahiya heft rojan.”

Îşaya 47:11

Wê felaket were serê te Ku sêrbazên te nikarin dûr bixin. Wê bela bê serê te Ku tê nikaribî kefareta wê bidî. Wê helakbûna tu pê nizanî, Jinişkave bê serê te.

Îşaya 48:3

“Min tiştên berê ji demên berê ve gotin. Ji devê min derketin, Min ew dan bihîstin. Paşê min ew jinişkave kirin Û ew pêk hatin.

Îşaya 58:12

“Wê kesê ji te, wêraneyên kevin ava bike, Tê li ser bingeha nifşan bilind bikî. Wê ji bo te: ‘Dagirtiyê qelîştokên dîwêr, Avakarê kuçeyên ku niştecih tê de rûnin’ bê gotin.

Îşaya 65:7

Xudan dibêje: “Ezê neheqiyên we Û neheqiyên bav û kalên we bidim we. Çimkî wan li serê çiyayan bixûr pêxistin Û li ser giran tinazê xwe bi min kirin. Loma ezê karên ku kirine bînim serê wan.”

Metta 7:27

Baran dibare, bahoz radibe, lehî tê û li wî xaniyî dixin û xanî hildiweşe. Û bi hilweşîneke mezin dikeve.»

Lûqa 6:49

Lê ewê ku peyva min dibihîze û nake, ew mîna mirovekî ye ku xaniyek li ser axê, bê bingeh ava kir. Lehiyê li xênî da û ew di cih de hilweşiya û ketina wî xaniyî gelek dijwar bû.»