Îşaya 3:23 - Kurmanji Încîl

²³ neynikên destan, cilên kitên, kum û çarikan ji navê rake.

Îşaya 3:23 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Destpêk 24:65

û ji xulamê Îbrahîm re got: “Ev mirovê ku di zeviyê de ye û ber bi me tê, kî ye?” Xulam got: “Ew malxweyê min e.” Rebeqayê xêliya xwe hilda û serçavê xwe nixamt.

Destpêk 41:42

Piştre Firewn gustîla morê ji tiliya xwe derxist û xist tiliya Ûsiv. Wî cilên kitan ên hêja lê kirin û zincîreke zêrîn xist stûyê wî.

Dîrok I, 15:27

Dawid, tevahiya Lêwiyiyên ku sindoq hildigirtin, stranbêj û Kenanyayê serkarê sazbendiyê, xiftanên kitan li xwe kiribûn. Dawid êfoda kitanê tenik jî li xwe kiribû.

Derketin 38:8

Wî ji neynikên jinên ku li ber deriyê Konê Hevdîtinê xizmet dikirin, teşteke tûncîn a ku lingên wê jî tûnc bûn çêkir.

Helbesta Helbestan 5:7

Nobedar li bajêr rastî min hatin. Li min xistin, ez birîndar kirim. Wan nobedarên sûran, xêliya min rakir.

Îşaya 3:22

cilên cejnan, kûlav, xiftan, kîsik,

Îşaya 3:24

Wê di şûna bêhna xweş de bêhna pîs, Di şûna piştênkê de benik, Di şûna lûrelûra keziyan de serê keçel, Di şûna cil û bergên bixemil de çûx, Di şûna bedewiyê de daxkirin hebe.

Îşaya 47:2

Tu destarê hilde û arvan bihêre. Xêliya xwe veke, dawa xwe hilde. Ranên xwe tazî bike, di çeman re derbas bibe.

Zekeriya 3:5

Min got: “Bila şaşikeke paqij bidin serê wî.” Wan şaşikeke paqij li serê Yêşû pêça û cil û berg lê kirin. Milyaketê Xudan jî li ba wî sekinî bû.

Lûqa 16:19

«Mirovekî dewlemend hebû ku cilên binefşî û ji kitanê tenik li xwe dikir. Wî her roj dixwar, vedixwar û ew bi kêf û şahî dijiya.

Peyxam 19:14

Ordiyên li ezmên ên ku bi kitanê hêja yê spî û paqij hatibûn wergirtin, li ser hespên boz li pey wî dihatin.

Peyxam 19:8

Û jê re hat dayîn, ku ew Kitanê hêja yê ku dibiriqe û paqij e, wergire.» Mana kitanê hêja, kirinên pîrozan ên dadperwer in.

Nivîsa Rûta Pîrika Dawidê Padîşah 3:15

û ji Rûtê re got: “Wê şala ser pişta xwe derîne û veke.” Çaxê Rûtê şala xwe vekir, wî şeş elbik ceh berda şala wê û li pişta wê kir. Rût zivirî bajêr.