Rast e, ez padîşahekî kifşkirî me, lê îro bêhêz im. Kurên Serûyayê ji min hişktir û dijwartir in. Bila Xudan bersiva xeraban, li gorî xerabiya wan bide.”
Wê êdî li wê derê zarokekî ku bi tenê çend rojan dijî nebe, Wê pîrekî ku rojên xwe tije nekiriye tunebe. Erê, kesê sed salî bimire, wê xort bê hesibandin, Kesê ku sed salan nejî, wê naletî bê hesibandin.
Xudan dibêje: “Ezê neheqiyên we Û neheqiyên bav û kalên we bidim we. Çimkî wan li serê çiyayan bixûr pêxistin Û li ser giran tinazê xwe bi min kirin. Loma ezê karên ku kirine bînim serê wan.”
Çimkî divê em hemû li ber kursiyê Mesîh ê dîwanê xuya bibin, da ku her kes li gor tiştên ku hê ew di bedenê de bû, kirine – qenc bin an jî xerab bin – bistîne.