Îşaya 28:17 - Kurmanji Încîl

¹⁷ Ezê heqiyê bikim benê pîvanê Û rastiyê bikim şaqul. Wê zîpik sitargeha derewan bimale û bibe. Wê lehî dera ku we xwe lê veşartiye dagire.”

Îşaya 28:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Padîşah II, 21:13

Li ser Orşelîmê tayê pîvanê yê Sameryayê û şaqula Mala Ahav ezê vezelînim û çawa ku zilamek firaqekî paqij dike û deverû dike, ezê jî Orşelîmê wisa bikim.

Eyûb 22:16

Beriya dema wan hat, ew hatin rakirin, Lehiyê bingeha wan bir.

Zebûr 94:15

Çimkî, wê dadbarî li rastiyê vegere, Û yên dilpaqij, bidin dû wê.

Îşaya 10:22

Ya Îsraêl, gelê te bi qasî sêlaka deryayê zêde be jî, wê tenê hinek bermayiyên wan vegerin. Biryara wêrankirineke tam adil hatiye dayîn.

Îşaya 25:4

Çimkî tu bûyî keleha belengazan, Keleha hejarên tengasiyê dikişîne. Gava hilma zilamên zordar Wekî taviya li dîwar dixe rabû, Tu li dijî taviyê bûyî sitargeh, Li dijî germê bûyî sî.

Îşaya 28:15

Ji ber ku we got: “Me bi mirinê re peyman çêkir, Me bi diyarê miriyan re li hev kir. Gava belaya mezin derbas bibe Wê negihîje me. Çimkî me derewan ji xwe re kir sitargeh, Me xwe di bin hîleyê de veşart.”

Îşaya 28:2

Va ye! Zilamekî hêzdar û wêrek ê Reb heye! Ew wekî taviya zîpikê, Wekî bahoza ku hildiweşîne, Wekî bahoza lehiyên rabûyî yên mezin e. Wê bi destê wî wan li erdê bixe.

Îşaya 30:18

“Dîsa jî Xudan disekine ku kerema xwe nîşanî we bide. Dîsa jî radibe ku rehma xwe nîşanî we bide. Çimkî Xudan, Xwedayê edaletê ye. Xwezî bi her kesê ku li benda wî ye.”

Îşaya 30:28

Hilma wî wekî lehiyê ye Bi qasî bejna mirovekî rabûye. Wê miletan Di bêjinga helakê re derbas bike Û lixabekê li devê gelan bixe Ku wan averê dike.

Îşaya 32:2

Wê her yekî ji wan Wekî dereke mirov xwe ji bayê vedişêre, Wekî sitara taviyê, Wekî coyên avê yên dera ziwa, Wekî siya zinarê bilind Li dera westayiyan be.

Îşaya 5:16

Lê wê Xudanê Karîndar, Bi heqiyê berz bibe. Wê Xwedayê Pîroz bi edaletê, Pîroziya xwe nîşan bide.

Îşaya 61:8

“Çimkî ez Xudan, ez ji edaletê hez dikim Û ji xerabî û neheqiyê nefret dikim. Ezê bi dilsozî heqdestê wan bidim, Ezê bi wan re peymaneke herheyî çêkim.

Yêremya 19:7

Ezê pîlanên Cihûda û Orşelîmê li vir vala derînim. Ezê wan bidim destê kesên li pey kuştina wan û bidim ber şûrên dijminên wan. Ezê cendekên wan ji heywanên erdê û teyrên ezmanan re bikim xurek.

Yêremya 23:19

Va ye, bagera Xudan! Xezeba wî rabûye, Bahoza wî dizivire. Wê di serê xeraban de biteqe.

Yêremya 7:14

loma min çi anîbe serê Şîloyê, ezê bînim serê vê Mala ku bi navê min tê gazîkirin, min daye we û bav û kalên we û hûn pê ewle ne.

Yêremya 7:20

“Loma Reb Xudan wiha dibêje: ‘Va ye, ezê li vê derê, bi ser mirovan, heywanan, darên çolê û berê axê ve hêrs û xezeba xwe birijînim. Wê bişewitîne û netefe.’

Daniyêl 11:22

Wê li ber wî, artêşên pir mezin li ber xwe nedin û bişikên. Wê pêşengê gelê peymanê jî bê kuştin.

Nahûm 1:8

Lê wê warê Nînewayê bi lehiyan bi tevahî xerab bike Û wê dijminên xwe ber bi tariyê ve biqewitîne.

Metta 7:27

Baran dibare, bahoz radibe, lehî tê û li wî xaniyî dixin û xanî hildiweşe. Û bi hilweşîneke mezin dikeve.»

Romayî 2:2

Îcar em dizanin ku dîwankirina Xwedê li gor rastiyê li hember wan e, yên ku tiştên weha dikin.

Romayî 2:5

Lê tu bi rikdarî û dilê xwe yê bêtobe ji bo Roja Xezebê li hember xwe xezebê dicivînî. Ewê wê rojê, dîwana Xwedê ya dadperwer xuya bibe.

Romayî 9:28

Çimkî Xudan wê fermana xwe zûka û bi carekê ser rûyê erdê pêk bîne.»

Yêşû 10:11

Xudan bi ser Amoriyên ku ji ber gelê Îsraêl direviyan ve, ji berjêra Bêthoronê heta Ezêqayê zîpika giran ji ezmanan barand û ew mirin. Kesên ji ber zîpikê mirin, ji kesên bi şûrên gelê Îsraêl hatibûn kuştin zêdetir bûn.

Peyxam 11:19

Hingê Perestgeha Xwedê ya ku li ezmên bû vebû û di Perestgeha wî de Sindoqa Peymana wî xuya bû. Birûskan lê da, deng û xurexura ewran hat bihîstin, erdhejînek û teyrokeke şedîd çêbû.

Peyxam 16:21

Ji ezmên teyroka mezin ya bi giraniya telantekê li ser mirovan barî. Mirovan jî ji ber belaya teyrokê çêrî Xwedê kirin, çimkî bela wê gelek mezin bû.

Peyxam 19:2

Çimkî dîwankirina wî rast û dadperwer e. Wî dîwana fahîşeya mezin kir, Ya ku rûyê erdê bi fuhûşiya xwe xera kiriye Û wî heyfa xwîna pîrozên xwe jê stand.»

Peyxam 8:7

Û yê pêşî li boriyê xist, teyrok û agirê tevli xwînê bûyî çêbû û hat avêtin ser erdê. Û sêyeka erdê şewitî, sêyeka daran şewitî û hemû giyayê şîn şewitî.