Îşaya 27:5 - Kurmanji Încîl

⁵ An na, bila xwe bi hêza min ve bigire. Bi min re aştiyê çêke, Bi min re aştiyê çêke.”

Îşaya 27:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Eyûb 22:21

“Niha tu bi Xwedê re li hev were û bigihîje aştiyê, Wê bi vî awayî qencî bigihîje te.

Îşaya 12:2

Xwedê esse rizgariya min e, Ezê pê ewle bim û netirsim. Çimkî Xudan hêz û lavija min e, Ew ji bo min bû rizgarî.”

Îşaya 25:4

Çimkî tu bûyî keleha belengazan, Keleha hejarên tengasiyê dikişîne. Gava hilma zilamên zordar Wekî taviya li dîwar dixe rabû, Tu li dijî taviyê bûyî sitargeh, Li dijî germê bûyî sî.

Îşaya 26:12

Ya Xudan, tê aştiyê bidî me. Çimkî her karê me, te ji bo me kir.

Îşaya 42:19

Ma ji xeynî xulamê min kesekî kor heye? Ma kesekî bi qasî qasidê min ker heye? Ma kî bi qasî kesê min ê kifşkirî kor e, Bi qasî xulamê Xudan kor e?

Îşaya 45:24

“Wê li ser min bêjin: ‘Rastî û hêz tenê bi Xudan e.’ Wê mirov werin ba wî, Wê hemû kesên lê hêrs dibin bên şermezarkirin.

Îşaya 56:2

Xwezî bi wî mirovî Ku vê yekê pêk tîne û qewîn pê digire. Xwezî kurê mirovan yê ku Roja Septê digire, Mirdar nake û xwe ji her cure xerabiyê dûr dixe.”

Îşaya 57:19

Yê ku fêkiyê lêvan diafirîne ez im.” Xudan dibêje: “Aştî li ser yê ku dûr e Û aştî li ser yê ku nêzîk e. Ezê şifayê bidim hemûyan.”

Îşaya 64:7

Kesê gazî navê te dike, Kesê hişyar ku xwe li te digire, tuneye. Çimkî te rûyê xwe ji me veşart Û ji ber neheqiyên me, te em helandin.

Lûqa 13:34

Wax Orşelîm, heywax Orşelîma ku pêxemberan dikuje û yên ku ji wê re hatin şandin, dide ber keviran! Ka çawa mirîşk çîçikên xwe di bin bazkên xwe de dicivîne, çend caran min jî xwest ku ez zarokên te bicivînim, lê we nexwest!

Lûqa 14:32

Eger na, ewê hê ji dûr ve qasidan bişîne û jê hêvî bike, ku li hev bên.

Lûqa 19:42

û got: «Xwezî îro te jî ev tiştên ku ji bo aştiya te ne bizaniyana! Lê niha ew ji ber çavên te hatine veşartin.

Îbranî 6:18

Wisa ku bi du tiştên ku nayên guhertin û çênabe ku Xwedê di wan de derewan bike, cesareteke me ya xurt hebe, da ku em vê hêviya ku li ber me hatiye danîn, bigirin.

Yêşû 10:6

Gîvoniyan jî, ji Yêşû re xeber şand ku li Gîlgalê li artêşgehê dima: “Xulamên xwe tenê nehêle! Bi lez were, me rizgar bike. Alîkariya me bike. Hemû padîşahên Amoriyên ku li herêma çiyayî rûdinin, li dijî me civiyane!”