13 Wê rojê wê li boriya mezin bê xistin û kesên li welatê Aşûrê li ber helakbûnê ne û kesên li welatê Misrê li sirgûnê ne vegerin. Wê li Çiyayê Pîroz, li Orşelîmê li ber Xudan çok bidin.
Di neh saliya padîşahiya Hoşêya de Padîşahê Aşûrê Samerya stand û gelê Îsraêl sirgûnê Aşûrê kir. Wî ew li Halahê, li Gozana li ber keviya Çemê Xabûrê û li bajarên Medan da bicihkirin.
Şevanya, Yoşafat, Natanêl, Emasay, Zekeriya, Benaya û Êliyezer ku kahin bûn, li ber Sindoqa Xwedê li boriyan dixistin. Ovêd-Edom û Yehiya dergevanên cihê Sindoqa Peymanê bûn.
Wê Xudan xwe bi Misrê bide zanîn û wê rojê wê Misrî Xudan nas bikin. Wê bi qurban û pêşkêşiyan xulamiya Xudan bikin. Wê ji Xudan re soz bidin û pêk bînin.
Wê pir gel herinê û bêjin: “Werin Çiyayê Xudan, Werin, em herin Mala Xwedayê Aqûb, Ku ew riyên xwe hînî me bike Û em di rêçikên wî de bimeşin.” Çimkî wê rê û rêbaz ji Siyonê Û gotina Xudan ji Orşelîmê derkeve.
Wê Xudanê Karîndar ji bo hemû gelan, Li vî çiyayî ziyafeteke xwarinên dewlemendan bide. Wê ziyafeta ji şerabên kevin, Ji xwarinên dewlemendan ên bi rûn tije, Ji şerabên dawerivandî yên kevin bide.
Xudanê Rizgarkarê Îsraêl û Pîrozê wî ji kesê ku milet wî kêm û wekî tiştekî kirêt dibînin, ji koleyê serweran re wiha dibêje: “Ji ber Xudanê dilsoz, pîrozê Îsraêl ku tu hilbijartî, Wê padîşah te bibînin û rabin ser lingan, Wê serek li ber te deverû herin erdê.”
Kesên ji şûr bifilitin û ji welatê Misrê vegerin welatê Cihûda, wê gelek kêm bin. Hemû saxmayiyên gelê Cihûda ku bi mêvandarî hatine Misrê, wê bibînin ka gotina min dibe yan gotina wan.’”
Ew ji min re qurban serjê dikin, Ew bixwe jî dixwin. Lê dîsa jî Xudan ji wan qurbanan ne razî ye. Wê niha neheqiyên wan bîne bîra xwe, Wê cezayê gunehên wan bide; Wê vegerin Misrê.
Ya Xwedê! Bi gopalê xwe Ji gel û keriyê xwe re şivantiyê bike Ku li daristanê û li welatê berdar tenê dimîne. Wekî dema berê, bila niha jî li Başan û Gîladê biçêrin.
Ji rojhilat heta rojava wê navê min li nav miletan mezin be! Wê li her derî li ser navê min bixûr were pêxistin û diyariyên paqij werin pêşkêşkirin. Çimkî wê navê min li nav miletan mezin be!” Xudanê Karîndar dibêje.
«Ruhê Xudan li ser min e, Çimkî wî ez mesh kirime, Da ez Mizgîniyê bidim belengazan; Wî ez şandime, da ku ez ji girtiyan re azadiyê Û ji koran re vebûna çavan bidim bihîstin, Bindestan azad bikim
Çimkî Xudan bi xwe wê bi gazîkirineke fermanî, bi dengê serekmilyaket û bi lêxistina boriya Xwedê ji ezmên bê xwar û pêşî miriyên ku yên Mesîh in, wê rabin.
Lê belê di rojên ku milyaketê heftan dengê xwe bide bihîstin de, çaxê ew li boriyê bixe, tam wek ku Xwedê mizgînî ji xulamên xwe yên pêxember re dabû, sira Xwedê wê temam bibe.»