Îşaya 27:1 - Kurmanji Încîl

¹ Wê rojê wê Xudan Bi şûrê xwe yê dijwar, mezin û hêzdar, Livyetanê marê ku zû direve, Livyetanê marê ku fetlometlo diçe, ceza bike. Wê ejderhayê li deryayê bikuje.

Îşaya 27:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Eyûb 26:13

Bi hilma wî ezman dixemile, Destê wî marê direve birîndar dike.

Eyûb 3:8

Bila kesên naletê li rojan tînin, naletê li wê rojê jî bînin, Ew kesên di hişyarkirina Livyetan de jêhatî ne.

Eyûb 40:19

Ew berhemeke sereke ya Xudan e, Tenê Afirînerê wî dikare bi şûr nêzîkî wî be.

Eyûb 41:1

“Gelo tu dikarî Livyetan bi benê bikişînî? Tu dikarî zimanê wî bi kertikê girê bidî?

Zebûr 104:26

Li wir gemî digerin, Ji bo ku tê de bileyize, Levyetanê ku te çêkir li wir e.

Zebûr 45:3

Ey şervanê mêrxas, tu bi rewnakî û berziya xwe, Şûrê xwe, li navtenga xwe bipêçe.

Îşaya 26:21

Çimkî, va ye Xudan ji cihê xwe dertê. Wê ji ber neheqiyên wan, Şêniyên dinyayê ceza bike. Wê dinya xwîna li ser xwe derxe meydanê, Wê kuştiyan êdî veneşêre.

Îşaya 51:9

Hişyar be! Hişyar be! Ya zendê Xudan, hêzê li xwe bike! Wekî rojên qedîm, Wekî dema nifşên berê hişyar be! Ma yê ku Rahavê perçe kir Û cinawirê deryayê birîndar kir ne tu bûyî?

Îşaya 65:12

Ezê jî we bikim qismetê şûran, Hûnê hemû ji bo serjêkirinê xwar bibin. Çimkî gava min gazî we kir, we bersiv neda, Gava min got, we guhê xwe neda. We tiştê di çavê min de xerab e kir Û ya ku bi dilê min ne xweş e hilbijart.”

Îşaya 65:25

Wê mî û gur bi hev re biçêrin. Wê şêr wekî dewêr kayê bixwe Û xwarina mar ax be. Wê li çiyayê min ê pîroz kesek xera û helak neke” dibêje Xudan.

Îşaya 66:16

Çimkî wê Xudan hemû beşer Bi şûr û êgir dadbar bike. Wê kuştiyên Xudan gelek bin.

Yêremya 47:6

Ax şûrê Xudan! Tê heta kengê bidomînî? Bikeve kalanê xwe, bisekine û bêdeng be.

Yêremya 51:13

Bajarê li ber ava boş rûdine Û gelek xezîneyên wî hene! Dawiya te hat, tayê jiyana te hatiye qetandin.

Yêremya 51:34

“Nebûxadnessarê Padîşahê Babîlê em têk birin, Wî em daqurtandin, kirin taximê vala Û wekî cinawirê deryayê em daqurtandin. Wî zikê xwe bi xweşiyên me tije kir, Lê paşê em vereşandin.

Amos 9:3

Ew xwe bispêrin serê Çiyayê Karmelê jî, Ezê li wan bigerim û bigirim. Li ber çavê min xwe di deryayê de veşêrin jî, Ezê li marê avê emir bikim ku bi wan vede.

Peyxam 12:3

Nîşaneke din jî li ezmên xuya bû. Va ye, ejderekî sor ê mezin ku heft serî û deh strûhên wî hebûn û li ser serên wî heft tac hebûn.

Peyxam 13:11

Hingê min cenawirekî din dît ku ji erdê derdiket. Wek berxekî, du strûhên wî hebûn û wek ejder dipeyivî.

Peyxam 13:4

Hingê mirov ji ejder re çûn ser çokan, çimkî wî desthilatiya xwe da cenawir. Mirov perizîn cenawir û gotin: «Gelo kî mîna cenawir e? Û kî dikare bi wî re şer bike?»

Peyxam 16:13

Piştre min sê ruhên nepak ên ku mîna beqan bûn dîtin. Ew ji devê ejder, ji devê cenawir û ji devê pêxemberê derewîn derdiketin.

Peyxam 17:1

Yek ji wan heft milyaketên ku heft piyan bi wan re bûn hat, bi min re peyivî û got: «Were vê derê, ezê nîşanî te bidim, ka çawa ew fahîşeya mezin a ku li ser gelek avê rûniştiye, tê dîwankirin.

Peyxam 17:15

Û milyaket ji min re got: «Ew ava te dît ku fahîşe li ser wê rûniştî ye, gel, elalet, milet û ziman in.

Peyxam 19:21

Yên bi şûn de mayî, bi wî şûrê ku ji devê siwarê hêsp derdiket, hatin kuştin û hemû teyran ji goştê wan têr xwar.

Peyxam 2:16

Îcar tobe bike, an na ezê zûka bêm te û ezê li hember wan bi şûrê devê xwe şer bikim.

Peyxam 20:2

Wî ejder, marê kevin ê ku Îblîs, yanî Şeytan e, girt û ew hezar salî girêda.