“Heke li dijî te guneh bikin –çimkî mirov tuneye ku guneh nake– tu li dijî wan hêrs bibî, wan bidî destê dijmin û kesên wan sirgûn dikin, çi nêzîk çi dûr, sirgûnê welatên dijmin bikin,
Di dawiyê de, wekî wî bi riya hemû xulamên xwe, pêxemberan gotiye, Xudan Îsraêl ji ber çavê xwe dûr xist. Bi vî awayî Îsraêl ji axa xwe, ber bi Aşûrê ve hate sirgûnkirin. Heta îro jî wisa ye.
Di neh saliya padîşahiya Hoşêya de Padîşahê Aşûrê Samerya stand û gelê Îsraêl sirgûnê Aşûrê kir. Wî ew li Halahê, li Gozana li ber keviya Çemê Xabûrê û li bajarên Medan da bicihkirin.
Xudan got: “Min çawa Îsraêlê ji ber çavê xwe avêt, ezê Cihûdayê jî, ji ber çavê xwe bavêjim. Ezê bajarê Orşelîma ku min ew hilbijartibû û Mala ku min gotibû ezê tê de bim, red bikim.”
Ezmanno, ji kêf biqîrin! Çimkî Xudan ev kir. Binê erdê jî biqîre! Çiyano, bi şahî biqîrin! Daristan û her dara tê de jî! Çimkî Xudan Aqûb rizgar kir Û wê li welatê Îsraêl rewnaqiya xwe diyar bike.
Te milet zêde kir, Tê şahiya wan jî mezin bikî. Di dema palehiyê de şahî çawa be, Di dema parvekirina talên de çoşbûn çawa be, Wê li pêş te jî wisa şa bibin.
‘Va ye ezê wan ji hemû welatên ku min bi hêrs, xezeb û qehra xwe ya mezin ew derxistine, bicivînim. Ezê wan vegerînim vir û wan di ewlehiyê de bidim rûniştandin.
“Wê Xudan te li ber dijminên te bide şikandin. Tê di riyekê de derkevî pêşiya wan, lê tê di heft riyan de ji ber wan birevî. Tê ji bo hemû padîşahiyên dinyayê bibî mijareke sawê.
“Wê Xudan te ji serê dinyayê heta binê dinyayê di nav hemû gelan de belav bike. Tê li wir xulamiya îlahên dar û keviran bikî ku tu û bav û kalên te nizanin.