Îşaya 26:14 - Kurmanji Încîl

¹⁴ Ew mirin, wê nejîn. Ew sî ne, wê ranebin. Çimkî te ew ceza û helak kirin, Te bibîranîna wan tune kir.

Îşaya 26:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Eyûb 18:17

Bîranîna wan li dinyayê winda dibe, Di kuçeyan de navê wan namîne.

Eyûb 24:20

Zikê dayikên wan jî wan ji bîr dike, Ew ji kurman re şîrîn dibin. Êdî neyên bibîranîn, Neheqî wekî daran tên birîn.

Eyûb 7:9

Ewr belav dibe û diçe Û kesê ku dadikeve diyarê miriyan careke din ranabe.

Zebûr 106:28

Hingê wan xwe spart Baalê Peorî, Qurbana ku ji miriyan re hatiye dayin xwarin.

Zebûr 109:13

Bila dundana wî rabe, Nifşek bi şûn ve, navê wan ji holê rabe!

Zebûr 135:17

Gohên wan hene, nabihîzin, Di devê wan de, hilm nîne.

Zebûr 36:12

Yên ku xerabî kirin li wê derê ketin, Hilweşiyan, êdî ew ranabin.

Zebûr 59:5

Û tu ya Xudan, Xwedayê ordiyan, Xwedayê Îsraêlê, Hişyar be, hemû mîletan bitoqlîne, Ber tu kesê xayîn û xerab nekeve!

Zebûr 9:6

Dijmin neman, her û her xerab in, Te ji binî hilweşand bajarên wan, Êdî qet nayê gotin ji navê wan.

Derketin 14:30

Xudan wê rojê Îsraêliyan ji destê Misriyan rizgar kirin. Îsraêliyan, laşên Misriyên mirî li keviya deryayê dîtin.

Methelokên 10:7

Bibîranîna rastan bereket e, Lê navê xeraban wê birize.

Waiz 9:5

Çimkî yên ku dijîn dizanin ku wê bimirin, Lê mirî tiştekî nizanin, Êdî ji bo wan xelat tuneye. Çimkî bibîranîna wan jî hatiye jibîrkirin.

Îşaya 10:3

Di roja cezakirinê de, Dema helakbûn ji dûrî ve tê serê we, Hûnê çi bikin? Ji bo alîkariyê ber bi kê ve birevin? Hebûna xwe deynin ku derê?

Îşaya 26:19

Lê wê miriyên te vejin, Wê bedenên wan rabin. Kesên di nav tozê de dijîn, Şiyar bin û bi kêf biqîrin! Çimkî xunava te xunava ronahiyê ye Û wê dinya miriyên xwe bîne jiyanê.

Îşaya 29:6

Wê Xudanê Karîndar Bi dengê brûskê, Bi erdhej û xirecirê, Bi bahoz û taviyê, Bi pêta agirê bi şewat, Te ceza bike.

Îşaya 37:19

Îlahên wan miletan avêtin nav êgir. Çimkî ew ne Xwedê bûn, karên destê mirovan, ji dar û keviran bûn. Loma wan ew tune kirin.

Îşaya 8:19

Heke hinek ji we re bêjin: “Bi sêrbaz û ruhan bişêwirin ku dikin pistepist û mirînî,” ji wan re bêjin: “Ma hewce nake ku miletek ji Xwedayê xwe şîreta bixwaze? Mirov qet ji bo zindiyan bi miriyan dişêwire?”

Metta 2:20

û got: «Rabe, rahêje zarok û diya wî û vegere welatê Îsraêlê, çimkî ew ên ku li kuştina zarok digeriyan mirin.»

Dubarekirina Şerîetê 4:28

Hûnê li wir xulamiya îlahan bikin ku bi destê mirovan hatine çêkirin. Ew ji dar û keviran in, ew nabînin, nabihîzin, naxwin û bêhn nakin.

Peyxam 20:5

Ew miriyên ku bi şûn de man, heta hezar sal temam bûn venejîn. Vejîna pêşî ev e.