Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 26:10 - Kurmanji Încîl

10 Kerem li xeraban bê kirin jî, Rastiyê hîn nabin. Ew li diyarê heqiyê neheqiyê dikin, Heşmeta Xudan nabînin.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 26:10
36 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Lê wan ji gunehên ku Mala Yarovam bi gelê Îsraêl dabû kirin, xwe nedan alî. Dan ser riya wan û pûtê Aşêrayê jî li Sameryayê daçikandî ma.


Xudan gellek caran ew azad kirin, Belê niyeta wan serî hildan bû, Û bi sûcên xwe, xwe tune kirin.


Min hîn bike, da ku ez daxwaza te bînim cih, Çimkî tu Xwedayê min î. Bila ruhê te yê qenc, Di rê de rêberiya min bike!


Tu bi serê wan de ceza bibarîne, Bila kes ji wan azakirinê ji te nebîne!


Lê gava Firewn rihetî dît, çawa ku Xudan gotibû wî dilê xwe hişk kir û dîsa guhdariya wan nekir.


Lê ez baş dizanim ku tu û karmendên te, hê jî, ji Xwedê Xudan natirsin.”


Gava Firewn dît ku baran, zîpik û brûsk sekinî, dîsa guneh kir. Wî û karmendên wî dilên xwe hişk kirin.


Averêtiya sexikan, wan dikuje, Bêxemiya bêaqilan, wan tune dike.


Min li ser rûyê erdê ev jî dît: Di şûna heq de xerabî heye, Di cihê rastiyê de xerabî heye.


Ji ber ku karê xerab zûka nayê cezakirin, dilê mirov ji bo xerabîkirinê cesaretê bi xwe re dibîne.


Ma bajarê dilsoziyê çawa bû fahîşe! Ew bajarê ku bi edaletê tije bû. Berê rastî lê dima, Niha kujer!


Ji ber tirs û xofa Xudan, Ji ber rewnaqiya wî, Herin xwe bispêrin zinaran Û xwe di nav tozê de veşêrin.


Dinya di bin şêniyên xwe de qirêj bû. Çimkî ew ji rêbazên Şerîetê derketin, Wan qanûn binpê kirin. Wan peymana herheyî xera kir.


Wê rojê wê li boriya mezin bê xistin û kesên li welatê Aşûrê li ber helakbûnê ne û kesên li welatê Misrê li sirgûnê ne vegerin. Wê li Çiyayê Pîroz, li Orşelîmê li ber Xudan çok bidin.


Çimkî ehmeq ehmeqiyê dike Û bi dilê xwe neheqiyê dike Ku fesadiyê bike, Li ser Xudan tiştên şaş bibêje, Vala bihêle zikê birçiyan Û avê nede tîbûyiyan.


Riyên kesên bênamûs xerab in. Ew pîlanên xerabiyan çêdikin Ku gava hejar di doza xwe de mafdar jî be, Wî bindestî bi gotinên derew xera bike.


Di ziyafetên wan de, Çeng û tembûr, def û bilûr tê lêxistin, Şerab tê vexwarin. Lê ew bala xwe nadin karên Xudan, Li kirinên destê wî nanêrin.


Min hûn anîn welatê berdar Ku hûn fêkiyê wê û tiştên baş bixwin. Lê gava hûn hatin, we welatê min qirêj kir, We mîrasa min herimand.


Xwedayê Îsraêl Xudanê Karîndar wiha dibêje: “Gava ez wan vegerînim firehiya berê, wê li welatê Cihûda û bajarên wî careke din vê gotinê bêjin: ‘Ya dera edaletê! Ya çiyayê pîroz! Xudan te pîroz bike!’


Gelê min bi biryar e ku ji min dûr bikeve, Heke ew gazî min, gazî Yê Berz bikin jî, Ezê bi tu awayî wan bilind nekim.


Gava bûn xweyî mêrg, têr bûn. Lê gava têr bûn, dilê wan qure bû. Loma jî wan ez ji bîr kirim.


Wê li diyarê Xudan nemînin, Wê Efrayîm vegere Misrê Û wê li Aşûrê xwarina nepak bixwin.


Rabin herin! Ev der ne cihê bêhnvedanê ye! Qirêjî li vê derê heye ku bi awayekî dijwar xera dike!


Piştre Îblîs ew bir Bajarê Pîroz, ew danî ser birca Perestgehê û jê re got:


“Yeşûrûn xurt bû û zîtik avêt. Ew xurt û qelew bû, Wî bez girê da. Wî dev ji Xwedayê ku ew çêkiriye berda, Wî tinazên xwe bi Zinarê xwe kir.


Min wext da wê, da ku tobe bike; lê ew naxwaze ji fuhûşiya xwe tobe bike.


Samûêl got: “Tevî ku te xwe biçûk jî didît, ma tu nebûyî serekê eşîrên Îsraêl? Xudan tu kirî padîşahê gelê Îsraêl.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ