Îşaya 25:8 - Kurmanji Încîl

⁸ Belê wê mirin her û her daqurtîne. Wê Reb Xudan hêsirên çavan, Ji hemû rûyan paqij bike. Wê şerma gelê xwe, Ji tevahiya dinyayê rake. Çimkî Xudan wiha gotiye.

Îşaya 25:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Zebûr 116:8

Te canê min ji mirinê, Çavên min ji hêsiran, Lingên min ji terpilînê rizgar kir.

Zebûr 69:9

Çimkî, xîretkêşiya ji bo mala te ez qedandim, Riswakirina yên ku te riswa dikin hat ser min.

Îşaya 26:19

Lê wê miriyên te vejin, Wê bedenên wan rabin. Kesên di nav tozê de dijîn, Şiyar bin û bi kêf biqîrin! Çimkî xunava te xunava ronahiyê ye Û wê dinya miriyên xwe bîne jiyanê.

Îşaya 30:19

“Ya gelê Siyonê, şêniyên Orşelîmê! Bi rastî, êdî tê negirî. Helbet wê Xudan li ser hewara te Keremê nîşanî te bide. Çaxê bihîst, wê bersiva te bide.

Îşaya 30:26

Roja ku Xudan şikestiyên gelê xwe pêça Û birîna bi lêxistina xwe çêkiriye qenc kir, Wê ronahiya heyvê wekî ronahiya rojê bibiriqe. Wê ronahiya rojê heft qat be, Wekî ronahiya heft rojan.”

Îşaya 35:10

Wê kesên Xudan rizgar kirine vegerin, Wê bi stranan werin Siyonê. Wê şahiya herheyî li ser serê wan be. Wê bigihîjin kêf û şahiyê, Wê nalîn û keder bireve û here.

Îşaya 37:3

Wan ji Îşaya re got: “Hîzqiya wiha dibêje: ‘Îro roja tengasî, erzşikandin û şermê ye. Dema zarokanînê hat, lê hêza ku wan bîne tuneye.

Îşaya 51:11

Wê kesên Xudan rizgar kirine vegerin Û bi stranan werin Siyonê. Wê şahiya herheyî li ser serê wan be. Wê bigihîjin kêf û şahiyê Û wê nalîn û keder bireve û here.

Îşaya 51:7

“Ya hûn ên bi rastiyê dizanin, Gelê ku Şerîeta min di dilê wî de ye, Min bibihîzin! Ji riswatiyên mirovan netirsin, Li ber tinazên wan neşikên.

Îşaya 54:4

“Netirse, tê şermezar nebî! Şerm neke, tê rûreş nebî! Çimkî tê şerma ciwaniya xwe ji bîr bikî Û riswatiya jinebîbûna xwe careke din bi bîr neyînî.

Îşaya 60:15

“Tevî ku tu hatî berdan û nefretkirin, Tevî ku kesê di te re derbas dibe nema jî, Ezê te bikim cihê rewnaqiya herheyî Û şahiya hemû nifşan.

Îşaya 61:7

Wê li şûna şerma we, para we du qat be, Li şûna riswakirinê, hûnê li ser para xwe ji kêfan biqîrin. Loma hûnê li welatê xwe bibin xweyî du qat mîras Û wê şahiya we her û her be.

Îşaya 65:19

Ezê bi Orşelîmê dilgeş bim, Ezê bi gelê xwe şa bim. Wê êdî ne dengê girî, ne jî dengê hewarê li wir neyê bihîstin.

Îşaya 66:5

Ya kesên ji ber gotina Xudan dilerizin! Gotina wî bibihîzin! Birayên we ku ji we nefret dikin Û ji bo xatirê navê min we ji nav xwe davêjin, Ew dibêjin: “Erê, bila Xudan birûmet be Ku em şahiya we bibînin!” Lê kesên bên şermezarkirin ew in.

Yêremya 31:16

Xudan wiha dibêje: “Tu dengê xwe ji girînê, Çavên xwe ji hêsiran ragire. Çimkî xelata keda te heye.” Ev e gotina Xudan. “Wê ji welatê dijmin vegerin,

Hoşêya 13:14

“Ezê bi fîdye wan ji diyarê miriyan, Ji mirinê rizgar bikim. Mirin! Ka felaketa te? Diyarê miriyan! Ka hilweşîna te? Ezê qet poşman nebim.

Lûqa 1:25

«Va ye, di van rojan de Xudan ev yek ji bo min kir: Wî li min nêrî û di nav xelkê de şerma min rakir.»

Korîntî I, 15:26

Dijminê dawî yê ku divê bê rakirin, mirin e.

Korîntî I, 15:54

Îcar gava ku evê dirize nerizîbûnê û evê ku dimire nemirinê li xwe bike, ev peyva nivîsandî hingê wê bê cih: «Mirin di serketinê de hat daqurtandin.

Tîmotʼêyo II 1:10

Lê niha ew bi xuyabûna Xilaskarê me Mesîh Îsa eşkere bû; wî mirin betal kir, Jiyan û nemirinî bi Mizgîniyê derxist ber ronahiyê.

Petrûs I 4:14

Eger di ber navê Mesîh de hûn bên nizimkirin, xwezî bi we, çimkî Ruhê rûmetê, yanî Ruhê Xwedê li ser we dimîne.

Peyxam 20:14

Hingê mirin û diyarê miriyan hatin avêtin nav gola êgir. Ev gola êgir mirina diduyan e.

Peyxam 21:4

Ewê ji çavên wan hemû hêstirên wan paqij bike û êdî mirin wê nebe. Êdî şîn û girîn, êş û elem jî wê nebin; çimkî tiştên berê bihûrîn.»

Peyxam 7:17

Çimkî ew Berxê ku di navenda text de ye Wê şivantiyê li wan bike Û wê wan bibe ser kaniyên ava jiyanê. Xwedê wê hemû hêstiran ji çavên wan paqij bike.»