Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 24:16 - Kurmanji Încîl

16 Em ji her aliyê dinyayê lavijan dibihîzin. Dibêjin: “Rûmet ji Yê rast re.” Lê min got: “Ez nemam, ez nemam. Wey li min! Bêbextan bêbextî kir, Bêbextan gelekî bêbextî kir.”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 24:16
41 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Xwedê ya ku xwestin da wan, Belê nexweşînek ku diqedîne kir bela serê wan.


Çaxê min xayin dîtin, dilê min qeliqî, Çimkî ew peyva te nagirin.


Ji min bixwaze, ezê wek mîras miletan, Bi milkî çar kujên dinê bidim te.


Zilamê rast, wê bi dîtina tolsîtandînê şa be, Wê bi xwîna xeraban lingên xwe bişo.


Yên ku rûdinên li wî kujê dinê, Ditirsin ji karên te yên nedîtî. Ji rojhilat heta rojava, Tu wan bi şahî didî qêrîn.


Wê Xwedê me pîroz bike, Çaraliyên dinê wê ji wî bitirse!


Hezkirin û dilsoziya xwe ya, Ji gelê Îsraêlê re bibîr anî; Çaraliyên dinê, rizgarkirina Xwedayê me dît.


Ma di nav îlahan de, Yekî wekî te heye ya Xudan? Di pîroziyê de rewnaq, Bi heybeta xwe hêjayî pesindanê. Ma kes heye wekî te kerametan dike?


Loma wê Reb Xudanê Karîndar, Zilamên Aşûrê yên xurt, Bi êşa jarbûnê ceza bike. Rûmeta wî bibe pêt û agir û bişewite.


Wê ji bo miletan alekê biçikîne, Wê sirgûnên gelê Îsraêl bide hev. Wê mirovên Cihûdayî yên ku belav bûne, Ji çar aliyên dinyayê berhev bike.


Wê rojê, wê rûmeta Aqûb qels bibe, Wê bezê goştê wî bihele.


Ji min re dîtiniyeke dijwar hat eşkerekirin. Yê bêbext bêbextî dikir, Yê xerabkar xera dikir. Ya Elam, rabe! Ya Medya, dor lê bipêçe! Ezê dawiya hemû nalînên wê bînim.


Lê te gel zêde kir, ya Xudan, te gel zêde kir. Tu birûmet î, Te hemû sînorên welêt fireh kirin.


Wê rojê wê Xudanê Karîndar Ji gelê xwe yê mayî re Bibe taca xweşik û tacegula rewnaq!


Wey li te ku xera dike, Li te ku nehatiye xerakirin. Bêbexto, bêbextî li te nehat kirin! Dema tu dev ji xerakirinê berdî, Tê jî bêyî xerakirin. Gava tu bêbextiya xwe xilas bikî, Wê bêbextî li te jî bê kirin.


Straneke nû ji Xudan re bêjin, Pesnê wî bidin ji binê dinyayê! Kesên dadikevin deryayê û her tiştên tê de, Keviyên deryayan û gelên wan jî!


Te tu caran nebihîstibû, tu caran nizanibû, Ji demên berê ve jî guhên te ne vekirî bûn. Çimkî min zanibû tu gelekî xayîn î Û hê ji zikmakî ve ji te re serhildêr dihate gotin.


Xudan li ber çavê hemû miletan Zendê xwe yê pîroz hilda. Hemû mirovên binê dinyayê jî Wê rizgarkirina Xwedayê me bibînin.


Min got: “Wey li min! Ez helak bûm. Çimkî ez zilamekî lêvqirêj im û di nav miletekî lêvqirêj de rûdinim. Lê çavê min Padîşah, Xudanê Karîndar dît.”


Wê tevahiya gelê te kesên rast bin, Wê welêt bikin mîrasa herheyî. Ew in şaxên ku min danîne, Ew in karên destê min Ku ezê berziya xwe nîşan bidim.


Gava ez li ber te dozê vekim, Tu mafdar î, ya Xudan. Lê bihêle, ez bi te re li ser edaletê bipeyivim. Çima riya xeraban bi xêr e? Her bêbext ji bo çi rihet e?


Çimkî birayên te û mala bavê te jî, Bi te re bêbextî kir. Ew bi dengê bilind li pey te qîriyan. Gotinên xweş li rûyê te bêjin jî, Tu ji wan bawer neke.


Lê belê, çawa ku jinek bi mêrê xwe re bêbextiyê dike, Tu jî bi min re bêbext bûyî, ya Mala Îsraêl.’” Ev e gotina Xudan.


Mala Îsraêl û Mala Cihûda, Bi min re gelekî bêbextî kir.” Ev e gotina Xudan.


Bi şev dinale û digirî, Dêmên wê tije hêsir in. Ji hemû yarên wê, Teselîkarek jî nema. Hemû hevalên wê pê re bêbextî kir, Ew bûn dijmin.


Bêbextiyê bi Xudan kirin, Bêyî ku bizewicin zarok çêkirin. Êdî Heyva Nû wê wan û zeviyên wan daqurtîne.


Lê wan li bajarê Adamê Peyman binpê kir. Li wê derê li min bêbextî kirin.


Kesên ji we ku sax mane, çi ji ber sûcê xwe, çi jî, ji ber sûcê bav û kalên xwe, wê li welatê dijminên we birizin.


Wê bê û bi hêza Xudan Û bi rewnaqiya Xwedayê xwe Xudan Şivantiya gelê xwe bike. Wê gel di nav ewlehiyê de bijî, Çimkî wê seranserê dinyayê Mezinahiya wî qebûl bike


Çavên te ewqas paqij in Ku li xerabiyê nanêrin. Tu nikarî neheqiyê ragirî. Tu çima li xayînan dinêrî? Gava xerab kesên ji xwe rastir dadiqurtînin, Tu çima bêdeng dimînî?


Tu çima ewqas xerabiyê nîşanî min didî? Tu çima li ber ewqas neheqiyê xemsar î? Ez li ku dinêrim, xerakirin û zordarî heye. Pevçûn û berberî zêde dibe.


Hingê ewê milyaketên xwe bişîne û wê bijartiyên xwe ji çar aliyan, ji perê erdê heta perê ezmên bicivîne.


Çimkî Xudan li me weha emir kiriye: ‹Min tu kirî ronahiya miletan, Da ku tu xilasiyê heta bi kujê dinyayê yê herî dûr bibî.› »


û strana xulamê Xwedê Mûsa û strana Berx distrandin û digotin: «Ya Xudan, Xwedayê karîndarê her tiştî, Karên te mezin û ecêb in; Ya Padîşahê miletan, Riyên te rast û dadperwer in.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ