Xudan ew dan destê gelê Îsraêl. Wan ew şikandin û heta Saydaya Mezin û Mîsrefot-Mayîmê û ber bi rojhilat ve heta Geliyê Mîspeyê dan pey wan. Wan li wan xist û tu kes sax nehişt.
Êdî ronahiya qendîlan Tu caran di nav te de ronahî nade Û êdî dengê bûk û zava Tu caran di nav te de nayê bihîstin. Bazirganên te giregirên dinyayê bûn Û hemû milet bi sêrbaziya te ji rê derketin.
Gelê Îsraêl careke din tiştên di çavê Xudan de xerab in, kirin. Wan ji pûtên Baal û Eştoretê, ji îlahên Aramî, Saydayî, Moavî, Emmonî û Filîstiyan re xulamî kir. Wan dev ji Xudan berda û xulamiya wî nekir.