Îşaya 23:11 - Kurmanji Încîl

¹¹ Wî destê xwe bi ser deryayê ve dirêj kir, Wî padîşahî lerizandin. Xudan li ser Kenanê emir kir, Wê kelehên wê helak bibin.

Îşaya 23:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Destpêk 9:25

Nûh got: “Nalet li Kenan be, Ji birayên xwe re bibe koleyê koleyan.”

Zebûr 46:6

Milet digurmijin, welat hejiyan, Wî deng da, dinya heliya.

Zebûr 71:3

Tu bibe zinarê min ê starê, Da ku ez hergav bêm te; Te emir da ji bo rizgarkirina min, Çimkî tu yî zinar û kela min.

Derketin 14:21

Mûsa destê xwe dirêjî ser deryayê kir. Xudan tevahiya şevê bi bayê rojhilat yê xurt av dehf da û derya kir erdê ziwa. Av bû du şeq.

Îşaya 10:6

Ezê wê bişînim ser miletê xwedênenas, Ezê ferman bidim wê ku here ser miletê lê hêrs bûme Ku bişelînin û talan bikin Û wan wek heriya kuçeyê biperçiqîne.

Îşaya 13:13

Ezê ezmanan bihejînim, Wê dinya jî, ji cihê xwe bileqe, Di xezeba Xudanê Karîndar de, Di roja hêrsa min a dijwar de.

Îşaya 14:26

Ev e pergala li dijî hemû dinyayê hat pîlankirin, Ev e destê li dijî hemû miletan dirêjkirî.

Îşaya 19:5

Wê avên Nîlê ziwa bin, Wê çem biçike û biterike.

Îşaya 2:19

Çaxê Xudan rabe dinyayê bitirsîne, Wê mirov ji ber tirs û xofa Xudan, Ji ber rewnaqiya wî, Bikevin şikeftên zinaran û qulên axê.

Îşaya 23:10

Tu diyarê xwe wekî diyarê Nîlê cot bike, Ya Tarşîşa keç, êdî keştîgeh tuneye.

Îşaya 23:3

Ew ji ser ava rabûyî dihatin Ku hatina te ji genimê Şîhorê, Ji dexlê Nîlê be. Tu bazara miletan bûyî.

Îşaya 25:2

Te bajar kir şikêra keviran, Bajarê bisûr kir wêrane. Te qesra xerîban ji bajarbûnê deranî, Wê êdî tu caran neyê çêkirin.

Îşaya 5:25

Loma hêrsa Xudan li dijî gelê wî rabû. Wî destê xwe dirêj kir û li wan xist. Çiya lerizin û cendek wekî zibil, Di nav kuçeyan de man. Lê dîsa jî hêrsa Xudan daneket, Destê wî li dijî wan dirêjkirî ma.

Îşaya 50:2

Gava ez hatim çima kes tunebû? Çaxê min gazî kir, çima kesî bersiva min neda? Ma destê min ewqas kurt e Ku ez we xilas nekim? An hêza min tunebû Ku ez we rizgar nekim? Ez bi erzşikandina xwe deryayê ziwa dikim, Ez çeman dikim berî. Masiyên wan ji bêaviyê, Ji tîbûnê dimirin û bêhn didin.

Yêremya 47:7

Lê gava Xudan emir da Û kifş kir ku êrîşî Aşqelonê û keviyên deryayê bike, Wê şûr çawa bisekine?”

Nahûm 1:14

Nînewa! Xudan fermana te daye! “Wê li ser navê te tu ziriyet ranebe. Ezê ji mala îlahên te pûtên te yên rijandî rakim û bavêjim. Ezê gora te çêkim, çimkî tu hatî nizimkirin.”

Hagay 2:7

Ezê hemû miletan bihejînim û wê tiştên hêja yên hemû miletan bên vir. Ezê vê Malê bi rûmetê dagirim’” dibêje Xudanê Karîndar.

Zekeriya 14:21

Her beroşa Orşelîm û Cihûdayê wê ji Xudanê Karîndar re bê veqetandin. Wê her kesê ku ji bo serjêkirina qurbanan tên, van beroşan ji bo pijandina goştê qurbanan bi kar bînin. Wê rojê êdî wê li Mala Xudan bazirgan nemînin.

Marqos 11:17

Wî hînî wan kir û got: «Ma nehatiye nivîsîn ku ‹Wê ji mala min re mala duayê ya ji bo hemû miletan bê gotin›. Lê we ew kiriye ‹şkefta rêbiran›.»

Yûhenna 2:16

Wî ji kevokfiroşan re got: «Van ji vê derê rakin! Êdî mala Bavê min nekin bazargeh!»