5 Çimkî roja Reb Xudanê Karîndar tê. Di wê rojê de, Di Geliyê Dîtiniyê de xirecir, Binpêkirin û tevlihevî tê. Wê bibe gurmegurma dîwaran Û ji çiyayan re bê feryadkirin.
Qasid bi fermana padîşah re bi lez dan rê. Ferman li qesra Sûsayê hat derxistin. Padîşah û Haman rûniştin, bi hev re vedixwarin, lê bajarê Sûsayê şaş û metel mabû.
Ezê wê bişînim ser miletê xwedênenas, Ezê ferman bidim wê ku here ser miletê lê hêrs bûme Ku bişelînin û talan bikin Û wan wek heriya kuçeyê biperçiqîne.
Niha tişta ku ezê bi rezê xwe bikim ez ji we re bêjim. Ezê sinca wî rakim. Wê wî bixwin û biqedînin. Ezê dîwarên wî hilweşînim. Wê di bin lingan de biperçiqînin.
“Min mehserê bi tena serê xwe guvaşt Û li ba min ji gelan tu kes tunebû. Min bi hêrsa xwe ew guvaştin Û min bi xezeba xwe ew perçiqandin. Ava wan pijiqî ser cilên min Û hemû cilên min edimîn.
Neyarên wê ji me mezintir bûn, Dijminên wê gihîştine rihetiyê. Ji ber zêdebûna gunehên wê, Xudan ew tengijand. Zarokên wê li bin destê dijminan çûne sirgûnê.
Reb hemû warên Aqûb daqurtandin Û li ber wan neket. Wî kelehên keça Cihûdayê bi xezeba xwe hilweşandin. Wî hem padîşahiyê hem jî serekên wê Daxistin jêr û kirêt kirin.
Xudan niyet kir ku sûrên Siyona keç wêran bike, Ji bo hilweşandinê wî werîs tikand û dev jê berneda. Wî kir ku sûrên hundir û derve şînê bikin, Herdu bi hev re çilmisîn.
Wê bilindciyên perizînê yên Awenê xera bibin, Ew bû gunehê gelê Îsraêl. Wê li ser gorîgehên wan stirî û dirî şîn bibin. Wê ji çiyayan re bêjin: “Me veşêrin!” Wê ji giran re bêjin: “Bi ser me de bikevin!”