Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 22:12 - Kurmanji Încîl

12 Wê rojê Reb Xudanê Karîndar, Gazî we kir ku hûn bigirîn, Li xwe bixin, porê xwe kur bikin Û çûx li xwe bikin.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 22:12
31 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Gava min ev bihîst, min kinc û xiftanê xwe çirandin û porê ser û rihê xwe anî xwarê. Ez şaş û metel mam û rûniştim.


“Li Misrê te tengasiya bav û kalên me dît. Li kêleka Derya Sor te hewara wan bihîst.


Eyûb rabû, xiftanê xwe çirand û porê xwe kur kir. Ew ket erdê û perizî


Wî her tişt di dema wî de xweş çêkir. Wî herheyîtî kir dilê mirovan. Dîsa jî mirov, karê ku Xwedê dike ji serî heta binî fêm nake.


Dema girînê û dema kenînê, Dema şînê û dema şahiyê,


Mala Dîvon rabû, Ji bo girînê çû bilindciyên perizînê. Moav li ser Nebo û Mêdevayê dike zarîn, Her kes porê xwe, rihê xwe kur dike.


Kerem li xeraban bê kirin jî, Rastiyê hîn nabin. Ew li diyarê heqiyê neheqiyê dikin, Heşmeta Xudan nabînin.


Wey li Ariyêl, Ariyêl! Li bajarê ku Dawid artêşgeh lê danî! Keremke! Salan bavêje ser salan! Bila cejn ji hev neqetin!


Wê di şûna bêhna xweş de bêhna pîs, Di şûna piştênkê de benik, Di şûna lûrelûra keziyan de serê keçel, Di şûna cil û bergên bixemil de çûx, Di şûna bedewiyê de daxkirin hebe.


Bilerizin, jinên bêxem! Bihejin, jinên di nav ewlehiyê de dimînin! Cilên xwe derxin, Xwe tazî bikin Û çûx li navtenga xwe girê bidin!


Gava Hîzqiyayê Padîşah ev bihîst kincê xwe çirand, çûx li xwe kir û ket Mala Xudan.


Wî Êlyaqîmê berpirsê qesrê, Şevnayê nivîsende û kahinên mezin ku çûx li wan bû, şandin ba Pêxember Îşayayê kurê Amots.


Dibêjin: ‘Em rojî digirin, Çima tu nabînî? Me canê xwe nizim kir, Çima tu pê nizanî?’ “Va ye, di roja hûn rojî digirin de, Hûn li pey kêfa xwe ne Û zorê li hemû karkerên xwe dikin.


“Wê li vî welatî mezin jî, biçûk jî bimirin. Wê neyên veşartin û tu kes şîna wan neke. Wê tu kes xwe birîndar neke û ji bo wan porê xwe kur neke.


“Neçe mala şahiyê, bi wan re rûnenê, nexwe û venexwe.


Loma çûx li xwe bikin, Şînê bikin û bikin zarîn. Çimkî hêrsa Xudan a dijwar ji ser me ranebû.


“‘Ya Orşelîm! Porê xwe kur bike û bavêje, Li ser bilindciyên rût û tazî lavijeke şînê bibêje. Çimkî Xudan nifşê ku xezeba wî rakir, red kir û berda.’”


Bêlşassarê Padîşah ji hezar zilamên xwe yên giregir re ziyafeteke mezin da û bi wan re şerab vexwar.


Ya Îsraêl, şa nebe! Wek gelên din kêfxweş nebe! Ji ber ku te bêbextî li Xwedayê xwe kir, Te zina kir. Di tevahiya bênderên dexlan de, Te ji destmiza fahîşeyan hez kir.


Kahinno, çûxê li xwe bikin! Xizmetkarên gorîgehê bizarin! Xizmetkarên Xudan werin Û di nav çûxê de şevê biborînin! Çimkî pêşkêşiyên dexlê û rijandinê, Ji Mala Xwedayê we hatin texsîrkirin.


Wekî keçika destgirtiyê wê mirî ye, Çûx li xwe dike û reş girê dide!


Gotina Xudan ev e: “Niha bi hemû dilê xwe, Bi rojî, bi şînê û bi girînê Li min vegerin.


Bila kahin û xizmetkarên Xudan, Di navbera eywan û gorîgehê de bigirîn. Bila bêjin: ‘Ya Xudan, li ber gelê xwe bikeve! Mîrasa xwe riswa neke, Bila nebe pêkenoka miletan. Wê çima di nav gelan de bêjin: Ka Xwedayê wan li ku ye?’”


Ezê cejnên we bikim şîn, Hemû stranên we bizivirînim lavijên şînê. Wê çûx li her navtengê bê pêçan Û porê her serî bê kurkirin. Ezê wê rojê bikim şîna kurê yekta Û dawiya we bikim roja tehl.”


Gava Padîşahê Nînewayê ev yek bihîst, ji ser textê xwe rabû, xiftanê xwe deranî, çûx li xwe pêça û li ser xweliyê rûnişt.


Ji bo zarokên xwe yên xoşewîst, Porê xwe bînin xwarê, Wekî sîsarkan serê xwe rût bikin. Çimkî wê zarokên we ji ber we bêne sirgûnkirin.


Îcar dewlemendno, niha werin û li ser rebeniya xwe ya ku wê bê serê we bigirîn û bikin qîrîn.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ