Qewimînên din ên padîşahiya Hîzqiya, hemû serketinên wî, çawa hewiz û coya binerdî çêkirin û av anî bajêr, di Nivîsa Qewimînên Padîşahên Cihûdayê de hatin nivîsandin.
Di sûrên bajêr de qulek hat vekirin. Tevî ku Kildaniyan seranserê bajêr dorpêç jî kiribû, padîşah bi şev bi tevahiya leşkeran re, di dergehê di navbera herdu dîwarên li ber bexçeyê padîşah re ber bi Eravayê ve reviya.
Wey li wan ku ji bo alîkariyê diçin Misrê, Xwe dispêrin hespan. Ji ber ku pir in, bi erebeyên hespan, Ji ber ku pir hêzdar in, bi siwaran ewle ne. Lê li Pîrozê Îsraêl nanêrin, Li Xudan nagerin.
“‘Ma te nebihîst Ku ji gelek demên berê ve min ev kifş kiribû? Ji demên qedîm ve min ev pîlan kiribû. Niha min ev pêk anî. Wêrankirina bajarên bisûr, Bila bibe karê te.
Di vê navberê de Xudan ji Îşaya re got: “Ji bo pêşwaziya Ahaz, tu û Şêar-Yaşûvê kurê xwe rabin herin ser riya Zeviya Kincşûştinê, dawiya coyê Hewza Jorîn.
Çaxê Sîdqiyayê Padîşahê Cihûdayê û hemû leşkerên wî ev yek dît, reviyan. Ew bi şev, bi riya bexçeyê padîşah di dergehê di navbera herdu dîwaran re ji bajêr derketin û ber bi Eravayê ve reviyan.