Îşaya 22:1 - Kurmanji Încîl

¹ Peyama li ser Geliyê Dîtiniyê: Niha çi bi te hat? Hûn çima hemû derketine ser banan?

Îşaya 22:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Destpêk 21:17

Xwedê dengê kurik bihîst û milyaketê Xwedê ji ezmanan gazî Hacerê kir û got: “Çi bûye Hacer! Netirse, Xwedê dengê kurik ji wê derê bihîst.

Samûêl II, 14:5

Padîşah pirsî: “Te xêr e?” Jinikê got: “Ez jinebiyeke belengaz im. Mêrê min mir.

Padîşah II, 6:28

Padîşah jê re got: “Derdê te çi ye?” Jinikê got: “Vê jinikê ji min re gotibû: ‘Kurê xwe bide me ku em îro bixwin, emê kurê min jî sibê bixwin.’

Zebûr 114:5

Ey derya, çi bi te hat tu direvî? Ey Şerîa, tu çima şûn ve diherikî?

Zebûr 125:2

Wek ku çiyayan, dor li Orşelîmê pêça ne, Ji niha heta her û her, Xudan gelê xwe pêça ye.

Methelokên 29:18

Gava gotina pêxemberiyê tunebe, gel bêserûber dibe, Lê xwezî bi wî ku şerîetê pêk tîne.

Îşaya 13:1

Peyama li ser Babîlê ya ku Îşayayê kurê Amots dît:

Îşaya 15:3

Di kuçeyan de çûx li xwe dikin. Li serban û meydanan, Zarîna hemûyan, lehiya hêsiran.

Îşaya 22:5

Çimkî roja Reb Xudanê Karîndar tê. Di wê rojê de, Di Geliyê Dîtiniyê de xirecir, Binpêkirin û tevlihevî tê. Wê bibe gurmegurma dîwaran Û ji çiyayan re bê feryadkirin.

Yêremya 19:13

Wê malên Orşelîmê û qesrên padîşahên Cihûdayê wekî Tofetê qirêj bên hesibandin. Çimkî li ser banê van malan ji tevahiya nexşên ezmanan re bixûr pê xistin û ji îlahan re pêşkêşiyên rijandinê pêşkêş kirin.’”

Yêremya 21:13

Va ye, ez li dijî te me, Orşelîma li jorê newalê, zinarê li deştê.’” Ev e gotina Xudan. “‘Hûn ên ku dibêjin: Kî dikare bi ser me de were? Kî dikare bikeve warên me?

Yêremya 32:29

Wê Kildanî bên, li dijî vî bajarî şer bikin û bajêr bidin ber êgir. Wê bajêr tevî xaniyên ku wan li ser wan ji Baal re bixûr pêxist, pêşkêşiyên rijandinê ji îlahan re dan û ez hêrs kirim, bişewitînin.

Yêremya 32:32

Çimkî gelê Îsraêl û gelê Cihûda bi tevahiya xerabiya wan ez hêrs kirim; ew bi xwe, padîşahên wan, serekên wan, kahinên wan, pêxemberên wan, hemû Cihûdayî û şêniyên Orşelîmê.

Yêremya 48:38

Li ser her ban û meydana Moavê, her der şîn dike. Çimkî min Moav wekî taximekî şikand ku tu kes naxwaze.” Ev e gotina Xudan.

Yoêl 3:12

Bila milet bikevin nava tevgerê Û werin Deşta Yehoşafatê.’ Çimkî ezê hemû miletên derdorê, Ji bo dadbarkirinê li wê derê bicivînim.

Yoêl 3:14

Qelebalix li ser qelebalixan li deşta dadbarkirinê ne. Li deşta dadbarkirinê Roja Xudan nêzîk bû.

Mîxa 3:6

Li ser vê yekê şeva bêdîtinî Û taristana ku falbaziya we bêfeyde be, Bi ser we de werin. Wê roja pêxemberan tarî bibe Û tava wan reş bibe.

Sefanya 1:5

Kesên li ser banan Ji nexşên ezmanan re diçin ser çokan, Kesên diçin ser çokan Û hem bi navê Xudan, Hem jî bi navê Molek sond dixwin,

Metta 10:27

Tiştê ku ez di tariyê de ji we re bêjim, di ronahiyê de bêjin; tiştê ku di guhê we de tê gotin, li ser banî gazî bikin.

Romayî 3:2

Bi her awayî gelek e. Berî her tiştî peyvên Xwedê li wan hatine spartin.

Dubarekirina Şerîetê 22:8

“Çaxê tu xaniyekî nû ava bikî, tê ji bo banê xwe caxan çêkî ku gava kesek ji wir bikeve, xwîn nekeve stûyê malbata te.

Dadger 18:23

Gava wan gazî Daniyan kir, Danî zivirîn. Wan ji Mîxa re got: “Çi bû? Te çima zilamên xwe civandin?”

Samûêl I, 11:5

Di wê kêliyê de Şawûl li pey gayên xwe ji zeviyê vedigeriya. Wî got: “Çi qewimiye? Çima hûn wisa digirîn?” Tiştên ku Yavêşiyan gotibûn, jê re jî gotin.

Samûêl I, 3:1

Samûêlê biçûk, di bin rêveberiya Elî de, xizmet ji Xudan re dikir. Di wan rojan de, gotina Xudan kêm dihat. Dîtinî jî kêm bûbûn.