“Hûn tev bicivin û bibihîzin! Ma ji nav wan kî ev dan bihîstin? Kesê ku Xudan jê hez dike, Wê daxwaza wî li dijî Babîlê pêk bîne Û wê zendê wî li ser Kildaniyan be.
“Gazî tîravêjan û hemû kesên kevanan ditikînin bikin, Li dijî Babîlê bicivînin. Li derdora wê artêşgehan deynin, Bila tu kes nefilite. Bergîdana karê wê bidin, Çi kiribe, bînin serê wê. Çimkî wê li dijî Xudan, Li dijî Pîrozê Îsraêl quretî kir.
Di destên wan de rim û kevan hene. Ew zalim û bêrehm in. Dengê wan wekî xuşîna deryayê ye, Ew li hespan siwar dibin. Mîna şervanên ku tevdîra şer kirine, Ew li dijî te ne, ya Babîla keç!
Çimkî va ye, ezê ji herêma bakur, Komeke miletên mezin rakim û li dijî Babîlê derînim. Wê ji wir werin, Li dijî wê tevdîra şer bikin Û desteser bikin. Tîrên wan, wekî tîrên mêrxasan in, Wê yek jî vala nezivire.
“Li welêt alê biçikînin, Di nav miletan de li boriyê bixin. Miletan li dijî wê amade bikin, Li dijî wê gazî padîşahiyan bikin, Gazî Ararat, Minnî û Aşkenazê bikin. Li dijî wê fermandarek kifş bikin, Bi qasî refên kuliyên dijwar, hespan derînin.
Hingê milyaketê diduyan li pey wî hat û got: «Hilweşiya! Ew Babîla mezin ya ku ji şeraba fuhûşiya xwe ya har bi hemû miletan daye vexwarin, hilweşiya.»
Wî bi dengekî xurt gazî kir û got: «Hilweşiya! Babîla mezin hilweşiya! Bû cih û warê cinan Û nivana hemû ruhên nepak, Bû nivana hemû teyr û heywanên nepak û murdar.
Hingê milyaketekî hêzdar kevirek wek beraşekî mezin hilda, avêt deryayê û got: «Bajarê mezin Babîl weha bi ketineke mezin wê bê avêtin Û êdî tu caran xuya nabe.