11 Peyama li ser Dûmayê: Yek ji Seîrê gazî min dike: Nobedaro, şev çiqas ma? Nobedaro, şev çiqas ma?
Mîşma, Dûma, Massa,
Aqûb li pêşiya xwe qasid şandin ba birayê xwe Esawê ku li axa Seîra welatê Edomê dima.
Wî li wan emir kir û got: “Ji xweyê min Esaw re wiha bêjin: ‘Xulamê te Aqûb dibêje: Ez li ba Lavan wekî xerîbekî mam û heta niha jî wisa me.
Mîşma, Dûma, Massa, Hadad, Têma,
Ya Xudan, li hember kurên Edom, Tu roja Orşelîmê bibîr bîne, ku digotin, «Hilweşînin, wê derê heta bingeha wê hilweşînin!»
Nobedar li bajêr rastî min hatin. Min pirsî: “Gelo we delalê min nedîtiye?”
Nobedar bersiv da û got: “Hindik maye bibe sibe. Lê wê dîsa bibe şev. Heke hûn dixwazin, Dîsa werin bipirsin.”
Çimkî Reb ji min re wiha got: “Here, çavdêrekî deyne, Bila tişta dibîne bêje.
Paşê Sîdqiyayê Padîşah şand pey wî. Gava Yêremya hat, Padîşah li qesra xwe bi dizî jê pirsî: “Gelo ji Xudan gotinek heye?” Yêremya got: “Belê! Tê bikevî destê Padîşahê Babîlê!”
Min nobedar danîn ser serê we ku gotin: ‘Guhdariya dengê boriyan bikin.’ Lê wan got: ‘Emê guhdariyê nekin.’
“Lê wê Misir bibe wêrane Û Edom bibe beriya bêkes. Çimkî wan zordarî li Cihûdayê kir Û li welatê wan xwîna bêsûcan rijand.
Xudan wiha dibêje: “Ji bo sê-çar û zêdetir neheqiyên Xezayiyan, Ezê cezayê wan ranekim. Wan tevahiya gel sirgûn kir Ku teslîmî Edomiyan bikin.
Edoma ku jê re dijmin e, wê bibe milkê wî, Wê Seîr bê standin. Lê wê Îsraêl mezin bibe.
û wan ji bo şer sor nekin. Çimkî ezê ji welatê wan, perçeyekî ax bi qasî şopa lingê we jî nedim we. Çimkî min herêma çiyayî ya Seîrê bi milkî da Esaw.
Arav, Dûma, Eşan,