Komek gemiyên Silêmanê Padîşah li Tarşîşê hebûn ku bi koma gemiyên Hîram re li ser deryayê bûn. Koma gemiyên Tarşîşê ji sê salan carekê dihatin û bi xwe re zêr, zîv, diranê fîlan û du cureyên meymûnan dianîn.
Wê kesên keviyên deryayan jî li hêviya min bin. Wê pêşî gemiyên Tarşîşê werin! Wê kurên te ji dûrî, Bi zêr û zîvên wan re, Ji bo xatirê navê Xwedayê te Xudan, Ji bo Pîrozê Îsraêl bînin. Çimkî wî berzî û rûmet da te.
“Ezê nîşanekê bixim nav wan. Ezê ji wan filitiyan bişînim nav miletan. Ezê bişînim Tarşîşê, Pûtê, Lûdê –welatê tîravêjan– Tûvalê û Yewnanyayê. Ezê bişînim keviyên deryayên dûr ku nav û dengê min nebihîstine û rûmeta min nedîtine. Wê di nav miletan de rûmeta min bidin bihîstin.”
hûnê ji ber xwe hemû şêniyên welêt biqewitînin. Hûnê hemû pûtên wan ên rijandî û qewartî tune bikin û hemû bilindciyên ku li wir diperizin pûtan hilweşînin.