Di wê navberê de yekî ji Dawid re got: “Ahîtofêl di nav fesadên alîgirên Avşalom de ye.” Li ser vê yekê Dawid wiha dua kir: “Ya Xudan şêwra Ahîtofêl vala derxe.”
Dema Ahîtofêl dît ku şîreta kiriye pêk nehatiye, kerê xwe palan kir, berê xwe da bajarê xwe û çû malê. Piştî ku tevdîra mala xwe kir, xwe xeniqand. Rabûn wî di gora bavê wî de veşartin.
Ahazyayê Padîşahê Îsraêlê, li Sameryayê li odeya jorîn a qesra xwe, ji şibakeya bi çarçoveyên çaxkirî ket û birîndar bû. Wî qasid şandin û ji wan re got: “Herin ji Baal-Zevûvê îlahê Eqronê bipirsin, gelo ezê ji vê birînê baş bibim an na?”
Bi vî awayî Şawûl ji ber nedilsoziya xwe mir. Ew bi Xudan re nedilsoz bû û gotina Xudan pêk neanî. Bi ser de jî, ji bo riyekê nîşanî wî bide, wî şêwra xwe bi cinbazekê kir.
Niha berdewamiya remildarî Û sêrbaziya xwe ya zêde Ku te ji ciwaniya xwe ve Di ber de ked dane, bike. Belkî tu feydeya wan bibînî, Belkî tu mirovan bitirsînî.
Heke hinek ji we re bêjin: “Bi sêrbaz û ruhan bişêwirin ku dikin pistepist û mirînî,” ji wan re bêjin: “Ma hewce nake ku miletek ji Xwedayê xwe şîreta bixwaze? Mirov qet ji bo zindiyan bi miriyan dişêwire?”
Wî bi dengekî bilind gazî kir ku ew falbaz, stêrnas û şehrezayên Babîlê bînin. Wî ji şehrezayên Babîlê re got: “Kî ji we vê nivîsê bixwîne û şirove bike, wê kincên binevşî lê bê kirin, gerdeniyeke zêrîn bikeve stû. Wê ew bibe serwerê welêt ê sisêyan.”