Wê rojê wê li boriya mezin bê xistin û kesên li welatê Aşûrê li ber helakbûnê ne û kesên li welatê Misrê li sirgûnê ne vegerin. Wê li Çiyayê Pîroz, li Orşelîmê li ber Xudan çok bidin.
Çimkî gava ew zarokên xwe li ba xwe bibîne Ku karên destê min in, Wê zarok navê min pîroz bikin. Wê Pîrozê Aqûb pîroz bikin Û ji Xwedayê Îsraêl bitirsin.
Pîrozê Îsraêl, Xudanê şikil daye wî wiha dibêje: “Ma hûn dikarin li ser pêşeroja zarokên min Ji min bipirsin Û li ser karên destê min Li min emir bikin?
Xudan wiha dibêje: “Wê keda Misrê, bazirganiya Kûşê Û Sevayiyên bejindirêj, Derbasî ba te bibe û bibe ya te. Wê ew zilam li pey te werin. Di nav zincîran re derbas bibin Û li ber te deverû herin erdê. Wê ji te re lava bikin û bêjin: ‘Xwedayê rast bi te re ye Û ji xeynî wî Xwedê tuneye.’”
Wê ziriyeta wan di nav miletan de, Şaxên wan di nav gelan de bên zanîn. Hemû kesên wan bibînin, Wê bizanin ku ew ji wê ziriyetê ne Ku Xudan ew pîroz û bereket kiriye.”
Ya Xudan, tu ji bo çi me ji riyên xwe averê dikî? Çima tu dilê me hişk dikî ku em ji te netirsin? Ji bo xatirê xulamên xwe, Ji bo eşîrên ku mîrasa te ne bi şûn de were!
Ezê wê li welêt ji bo xwe daçikînim. Ezê li ber Lo-Ruhama, bikevim. Ezê ji Lo-Ammî re bibêjim ‘Tu gelê min î.’ Ewê jî, ji min re bêje: ‘Tu Xwedayê min î.’”
Ya Mala Cihûda! Ya Mala Îsraêl! Bi qasî hûn di nav miletan de bûn mijara naletê, wisa jî ezê we rizgar bikim û hûnê bibin çavkaniya bereketê. Netirsin, bila destê we hêzdar be!’