Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 17:10 - Kurmanji Încîl

10 Çimkî te Xwedayê rizgariya xwe ji bîr kir, Zinarê ku te kiribû sitara xwe bi bîr neanî. Loma tu şaxên xweş datînî Û dêliyên xerîb diçînî.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 17:10
48 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Bêjin: “Ya rizgarkarê me Xwedê, me rizgar bike! Me bicivîne, me ji nav miletan xilas bike Ku em ji navê te yê pîroz re şikir bikin, Bi rûmeta te pesnê xwe bidin.


Belê karên wî zû jibîr kirin, Li benda şîreta wî neman.


Wan ji bîr kir, Xwedayê ku ew xelas kirî, Û li Misirê, karên mezin kirî,


Xudan e zinarê min, kanî û rizgarkarê min. Xwedayê min, zinarê min ê xwe spartinê ye. Mertalê min, hêza min a rizgarkirinê, birca min a bilind e!


Goh bide min, Zû bigihîje, xelas ke min; Ji bo min bibe birceke hêzdar, Ji bo xelaskirina min bibe mal û star!


Ey tu, Xwedayê rizgariya me, Di dadperweriyê de, Bi karên tirsdar didî bersîva me. Ey tu, yê li çaraliyên dinyayê, Hêviya wan ên dûr ên li ser deryayê;


Ey Xwedayê rizgariya me, ji bo berziya navê xwe were alîkariya me, Me rizgar ke, ji bo xatirê navê xwe, me ji gunehên me pak ke!


Ey Xwedayê rizgariya me, me bizivirîne, Hêrsa xwe ya li hember me daxîne!


Xerab wê herin diyarê miriyan, Miletên Xwedê jibîr kirine her eynî riyan.


Xwedê esse rizgariya min e, Ezê pê ewle bim û netirsim. Çimkî Xudan hêz û lavija min e, Ew ji bo min bû rizgarî.”


Wê rojê bajarên wan ên hêzdar wê bibin wek derên Hîwî û Amoriyên ku ji ber gelê Îsraêl terikandin. Wê bibin wêrane.


Çimkî beriya çinîna tirî, Çaxê kulîlk jê weşiyan Û cûr bû tirî, Wê rezvan bi kêra xwe çiqlan bibire Û şivikan jêke û bajêve.


Çimkî tu bûyî keleha belengazan, Keleha hejarên tengasiyê dikişîne. Gava hilma zilamên zordar Wekî taviya li dîwar dixe rabû, Tu li dijî taviyê bûyî sitargeh, Li dijî germê bûyî sî.


Bi Xudan her û her ewle bin, Çimkî Xudan zinarê herheyî ye.


Lê çawa hûn şeva cejnê pîroz dikin, Hûnê stranan bêjin. Wê dilê we şa bibe, Çawa ku hûn tevî dengê bilûrê Hildikişin Çiyayê Xudanê Zinarê Îsraêlê.


Ya Xudan, li me were rehmê, Em li benda te ne. Tu bibe zendê me her sibe, Rizgariya me ya di dema tengasiyê de.


Nebizdin û netirsin! Ma min ji demên berê ve ji we re neda bihîstin? Ma min xeber neda? Hûn şahidên min in. Ma ji xeynî min Xwedê heye? Zinarê din tuneye, Ez yekî din nizanim.”


Xudanê Afirînerê te ezmanan tikandiye Û bingeha dinyayê daniye, te ji bîr kir. Her roj, erê hergav Tu ji ber xezeba zordar ditirsî Ku ji bo wêrankirinê xwe amade dike ditirsî. Lê ka xezeba zordar li ku ye?


Ezê bi Xudan gelek dilgeş bim, Wê canê min bi Xwedayê min şa be. Çimkî çawa ku zava tacegulê dide serê xwe Û bûk bi zînetên xwe tê xemilandin, Wî cilên rizgariyê li min kirin, Bi xiftanê rastiyê ez nixamtim.


Va ye, Xudan ev yek heta binê dinyayê da bihîstin: “Ji Siyona keç re bêjin: ‘Va ye, rizgariya te tê! Va ye, heqê wî pê re Û heqdestê wî li pêş wî ye!’”


Wan genim çand û stirî hilanî, Wan keda xwe da, lê feyde nedît. Hûnê ji ber hêrsa Xudan a dijwar, Ji berên xwe şerm bikin.”


Ya Xudan, ya hêviya Îsraêl! Her kesên tu berdayî, wê şerm bikin. Kesên ji te dizivirin, wê li bin axê bên nivîsandin. Çimkî wan Xudanê kaniya ava jiyanê berda.


Ma keçik xemlên xwe, Yan bûk cihêzê xwe ji bîr dike? Lê gelê min, rojên bêhesab ez ji bîr kirim.


Ji ser bilindciyên rût û tazî dengek tê bihîstin, Girî û lavakirina gelê Îsraêl. Çimkî ew ji riya xwe xwarovîçko bûn. Wan Xwedayê xwe Xudan ji bîr kir.


“Gelê min ji nebûna zanînê tune bû. Ji ber ku te zanîn red kir, Ezê te ji kahintiya xwe red bikim. Te Şerîeta Xwedayê xwe ji bîr kir. Ezê jî zarokên te ji bîr bikim.


Îsraêl Afirînerê xwe ji bîr kir. Ji xwe re qesir çêkirin. Cihûda bajarên bisûr zêde kirin. Lê ezê êgir bi ser bajarên wan de bibarînim. Ev agir wê bircên wan daqurtîne û tune bike.”


Tov di bin terkên erdê de riziyan, Embar wêran bûn û kulîn hilweşiyan, Çimkî dexil nema.


ezê we wiha ceza bikim: Ezê sawê bînim ser we. Ezê ta û werema ku ronahiya çavan ditefîne û canê we dixwe bînim ser we. Hûnê tovên xwe beredayî biçînin, çimkî wê dijminên we berê wan bixwin.


Wê hêza we beredayî here, wê welatê we ber, darên we fêkî nedin.


Loma ji ber ku hûn belengazan di bin lingan de diperçiqînin Û bi zorê genim ji wan distînin, Hûnê li xaniyên ku we ji kevirên necirandî ava kirin, rûnenin Û şeraba rezên xweşik ên ku we danîne venexwin.


Ezê dîsa jî bi Xudan şa bibim, Ezê bi Xwedayê rizgariya xwe bicoşim.


Wê serweta wan talan, Malên wan wêran bibe. Wê malan ava bikin, Lê wê tê de rûnenên. Wê rezan deynin, Lê wê ji şeraba wê venexwin.”


“Tê bi keçikekê re dergistî bî lê wê zilamekî din pê re razê. Tê xanî ava bikî lê tê de rûnenî. Tê rez deynî lê berê wî nexwî.


“Yeşûrûn xurt bû û zîtik avêt. Ew xurt û qelew bû, Wî bez girê da. Wî dev ji Xwedayê ku ew çêkiriye berda, Wî tinazên xwe bi Zinarê xwe kir.


Erê te Zinarê ku tu çêkirî ji bîra xwe deranî, Te Xwedayê tu afirandî ji bîr kir.


Çimkî zinarê wan ne wekî Zinarê me ye, Çawa ku dijminê me jî pê dizane.


Ew zinar e, karê wî kamil e, Hemû riyên wî adil in. Ew Xwedayê dilsoziyê ye, neheqiyê nake, Ew rast û dirust e.


hay ji xwe hebin ku hûn Xudan ji bîr nekin ku wî hûn ji welatê Misrê, ji warê koletiyê deranî.


Hay jê hebin ku hûn Xwedayê xwe Xudan ji bîr nekin û van emir, rêbaz û qanûnên ku ez îro li we dikim pêk bînin.


wê gavê qure nebin. Xwedayê xwe Xudan ê ku hûn ji welatê Misrê, ji warê koletiyê deranîn ji bîr nekin.


“Heke hûn Xwedayê xwe Xudan ji bîr bikin, bidin pey îlahên din, xulamiya wan bikin û biperizin wan, ez îro bi eşkereyî ji we re dibêjim: Hûnê esse tune bibin.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ