10 Ji zeviya berdar, kêf û şahî hatin rakirin. Ji rezan ne dengê stranan, Ne qîrîna şahiyan, Ne jî kesên li mehseran tirî diguvêşin man. Min dawiya şahiya wan anî.
Loma ji ber ku hûn belengazan di bin lingan de diperçiqînin Û bi zorê genim ji wan distînin, Hûnê li xaniyên ku we ji kevirên necirandî ava kirin, rûnenin Û şeraba rezên xweşik ên ku we danîne venexwin.
Gotina Xudan ev e: “Va ye, roj tên ku cotkar bigihîje dasvan, Kesê tirî diguvêşe bigihîje kesê tov direşîne. Wê şeraba şîrîn ji çiyayan dilop bike, Wê ji hemû giran biherike.