Çawa ku hêlînekê bibîne, Destê min dewlemendiya miletan dît. Çawa hêkên hêlînên terikî tên hilanîn, Min jî tevahiya dinyayê wisa da hev. Yekî jî baskê xwe nehejand, Devê xwe venekir û nekir çîveçîv.”
Ezê wê bişînim ser miletê xwedênenas, Ezê ferman bidim wê ku here ser miletê lê hêrs bûme Ku bişelînin û talan bikin Û wan wek heriya kuçeyê biperçiqîne.
Peyama li ser heywanên Negevê: “Di nav welatê tengasî û serêşanê re, Di nav şêrên mê û nêr, Koremar û tîremaran re, Dewlemendiya xwe li ser pişta keran Û xezîneyên xwe li ser pişta deveyan, Ji gelê bi kêrî wan nayê re dibin.
Hûnê roja pêşî fêkiyên xweş ên darên we, guliyên xurmeyan, guliyên darên pelgur in û spîndarên geliyan bidin hev û li hizûra Xwedayê xwe Xudan heft rojan şa bibin.