Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 14:4 - Kurmanji Încîl

4 tê tinazên xwe bi Padîşahê Babîlê bikî û bêjî: “Dawiya yê zalim çawa hat! Dawiya zordariyê çawa hat!”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 14:4
35 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Peyama li ser Babîlê ya ku Îşayayê kurê Amots dît:


Çawa hatiye serê Sodom û Gomorayê, Gava wî ew serobino kirin, Wê wisa jî were serê Babîla gula padîşahiyan Û rûmet û serbilindiya Kildaniyan.


Rûyê erdê kir berî, Bajarên dinyayê hilweşandin Û nehişt dîl herin malên xwe, ev kes e?”


Xudan gopalê xeraban, Darê serweran şikand.


Ew gopalê ku wî bi xezeb li miletan xist, Bi lêxistinên bêdawî. Ew gopalê ku bi hêrs û zilma bênavber, Li ser miletan bû serwer.


Bila qewitandiyên Moavê li ba te bimînin, Sitara me ji wî kesî bike ku xera dike.” Gava zordar neman û xerakirin sekinî, Gava kesên bi lingên xwe diperçiqînin ji welêt rabûn,


Ji min re dîtiniyeke dijwar hat eşkerekirin. Yê bêbext bêbextî dikir, Yê xerabkar xera dikir. Ya Elam, rabe! Ya Medya, dor lê bipêçe! Ezê dawiya hemû nalînên wê bînim.


“Ya keça Kildaniyan! Bêdeng rûne û bikeve tariyê. Çimkî êdî wê ji te re ‘Şahbanûya padîşahiyan’ nebêjin.


Ezê kesên li te zordariyê dikin, Goştê wan bi wan bidim xwarin. Çawa ku şeraba şîrîn vexwaribin, Wê bi xwîna xwe serxweş bibin. Wê hemû beşer bizanibin Ku Xudanê tu rizgar kiriye ez im. Rizgarkarê te, Hêzdarê Aqûb ez im.”


Xudanê Afirînerê te ezmanan tikandiye Û bingeha dinyayê daniye, te ji bîr kir. Her roj, erê hergav Tu ji ber xezeba zordar ditirsî Ku ji bo wêrankirinê xwe amade dike ditirsî. Lê ka xezeba zordar li ku ye?


Ezê wê bidim destê zordarên te. Kesên ji te re got: ‘Xwar bibe, emê pê li te bikin û derbas bin’ Û te pişta xwe kir wekî axê, Kir wekî rê ku ew derbas bibin.”


Tê bi edaletê xurt, Ji zordestiyê dûr bî. Tê qet netirsî. Wê helakbûn ji te dûr be, Wê qet nêzîkî te nebe.


Çimkî çawa ku te di roja Mîdyanê de şikandin, Tê nîrê li ser wan dibe bar, Darê zilma li ser milê wan, Gopalê li ser pişta wan bişikênî.


Ezê wan di çavê hemû padîşahiyên dinyayê de bikim mijara saw û şermê. Wê li her cihê ku min ew sirgûn kirin, bibin mijar û meseloka tinazkirinê û naletkirinê.


Ya kesê derdora Moavê, Ya her kesê navê wan dizane binale! Bêje: ‘Gopalê hêzê û darê berziyê çawa şikest!’


Zêr çawa reş bû! Zêrê xas çawa guherî! Kevirên pîroz li serê her kuçeyê belav bûne.


Wî mirov, heywanên çolê, çivîkên ezmanan kirin destê te. Wî tu li ser hemûyan kirî serwer. Ew serê zêrîn tu yî.


Zordariya we li daristanên Lubnanê kir, wê bê serê we. Telefkirina heywanan wê we bibizdîne. Çimkî te xwîn rijand, Te zordarî li welat, bajar û hemû şêniyên wan kir.


Û min dît ku jinik bi xwîna pîrozan û bi xwîna şahidên Îsa serxweş e. Gava ku min ew dît, ez gelek şaş bûm.


«Wax, wax, bajarê mezin! Ku bi kitanê hêja, qumaşê binefşî û sor hatiye pêçan Û bi zêr, kevirê hêja û bi duran hatiye xemilandin!


Ey ezmanno û hûn pîrozno! Şandîno û pêxemberno! Li ser wî şa bibin! Çimkî Xwedê dîwana wî kir, heqê we ji wî stand.»


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ