Îşaya 14:20 - Kurmanji Încîl

²⁰ Tê bi wan re neyî veşartin. Çimkî te welatê xwe wêran kir, Gelê xwe bi xwe kuşt. Wê ziriyeta kesên xerabî dikin, Her û her neyê bibîranîn.

Îşaya 14:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Padîşah II, 9:35

Rabûn çûn ku wê veşêrin. Lê ji bilî ser, dest û piyên wê tiştek jê nedîtin.

Eyûb 18:16

Koka wan ji binî ve ziwa dibin Û ji jor ve çiqlên wan diçilmisin.

Eyûb 18:17

Bîranîna wan li dinyayê winda dibe, Di kuçeyan de navê wan namîne.

Eyûb 18:19

Di nav gelê wan de Ne kur, ne jî neviyê wan hene, Li warê wan tu kes namîne.

Zebûr 109:13

Bila dundana wî rabe, Nifşek bi şûn ve, navê wan ji holê rabe!

Zebûr 21:10

Tê wan hilînî ji rûyê cîhan, Rakî dundana wan ji nav mirovan.

Zebûr 37:28

Çimkî ji rastiyê hez dike Xudan, Bernade ew evdên xwe, wan dilsozan. Ew wan diparêze her û her, Dûndana xeraban tê birrîn.

Waiz 6:3

Zilamekî ku sed zarokên wî hebin, salên dirêj jiyabe û rojên salên wî gelek bin, lê canê wî ji qenciyê têr nebûbe û di gorekê de nehatibe veşartin, ez dibêjim ku rewşa zarokê ji ber diya xwe çûyî ji ya wî çêtir e.

Îşaya 1:4

Wey li wî miletê guneh dike, Gelê neheqî li xwe barkirî, Ziriyeta xerabkaran, Zarokên xerabûyî! Wan dev ji Xudan berda Û Pîrozê Îsraêl kêm dît. Wan pişta xwe danê.

Îşaya 31:2

Lê belê Xudan şehreza ye. Ew xerabiyê tîne, Gotinên xwe bi şûn de nastîne. Wê li dijî mala xeraban, Li dijî alîkarên kesên neheq rabe.

Îşaya 9:17

Loma wê Reb bi xortan şa nebe Û li ber sêwî û jinebiyan nekeve. Çimkî hemû xwedênenas û xerabkar in, Her dev ehmeqiyê dike. Dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.