Mîxaya bersiva wî da û got: “Min hemû gelê Îsraêl wekî pezê bêşivan ên li serê çiyayan belavbûyî dît û Xudan got: ‘Ew bêxweyî ne. Bila herkes bi xêr û silamet vegere mala xwe.’”
Netewe wekî ava rabûyî bixumin jî, Gava Xwedê erzê wan bişikêne wê dûr birevin. Wekî hûrika kaya çiyan Li ber bayê bikevin, Wekî toza gêrbûyî Li ber babelîskê bipengizin.
Kesên bi wan re ked didî Û ji zarokatiya xwe ve bi wan re didî û distînî, Wê ji bo te wiha bin. Hemû bi riya xwe ve herin. Kesê te rizgar bike wê tunebe.
“Lê piştî heftê sal temam bû, ezê ji ber xerabiya wan Padîşahê Babîlê û miletê wî ceza bikim.” Ev e gotina Xudan. “Ezê welatê Kildaniyan bikim wêraneyeke herheyî.
Wê bêjin: ‘Em rabûn şifayê bidin Babîlê, lê şifa nedît. Wê bihêlin, em hemû herin welatê xwe. Çimkî dadbariya wê gihîşt ezmanan, Bilind dibe heta ewran.